Τετάρτη, Νοεμβρίου 07, 2007. Στα όπλα αδερφές μου, στα όπλα. Τρέξε γρήγορα να βάλεις την υπογραφή σου. Δήλωσε το όνομά σου και όλα θα αλλάξουν. Μην τολμήσεις και χάσεις τη μοναδική ευκαιρία σου να σώσεις την ανθρωπότητα. Έλα μαζί με όλους εμάς που ανακαλύψαμε την Αμερική από την τηλεόραση και μπές στη λίστα των μεγάλων ευεργετών αυτού του τόπου. Δηλώσου και κράτα τη συνείδησή σου καθαρή για μια ζωή. Άσε δε που ο ακτιβισμός του καναπέ είναι τρέντι, θα έχεις να δείχνεις στα γκομενάκια.

Δυο ωρες πριν το ραδιοφωνο σιγησε οριστικα, τουλαχιστον μεχρι να τελειωσουν οι διακοπες του Πασχα. Σημερα λοιπον μαζευτηκαν τα πραγματα που ειχαμε στο χωρο, καθως επισης και ο υπολογιστης που χρησιμοποιουσαμε εδω και καιρο για να εκπεμπουμε διαδικτυακα. Για το μέλλον των Κινη.

Ορισμός and Ιστορία των Zombies. Το ασταθές, κούτσαυλο περπάτημα με τα χέρια προτεταμένα, ενίοτε πάνε και καμπουριασμένα. Πλέον δε μιλάνε, αλλά μουγκανίζουν, γρυλίζουν και αγκομαχάνε.

Γιατί δεν κλαις; Γιατί δεν υπάρχει λόγος. Πού είναι ο βάλτος;Στο Μαραθώνα εκεί που πνίγηκαν οι πέρσες στη ομώνυμη μάχη! Ποιος και πού είναι ο δεσμοφύλακας;Πίσω σου δεν τον είδες? Περιφρονείς κάτι;Την ηρεμία μου. Θα ερωτευόσουν για πάντα; Τι να πω? .

Φοιτητής και παίκτης, συλλέκτης γεύσεων, αγγιγμάτων, οσμών. Όλο τον καιρό ζούσε σε ένα δικό του κόσμο , αισθανόταν. Αισθητής όπως τον αποκαλούσαν οι φίλοι του. Εξάρχεια με τα ερειπωμένα νεοκλασικά και την αποφορά των ανθρώπων στούς σοβάδες . Άνοιγε την ξύλινη αυλόπορτα, κάθε πρωί και πήγαινε στό φούρνο να πάρει τυρόπιτα για πρωινό μαζί με τον καφέ. Κάτσε να δούμε τι θα μου πει και ο δικός μου. Ο δικός του ήταν ο Βαγγέλης Καλούμενος, χρονο.