وقتی که به جز عشق هیچ چیز برایمان باقی نمانده باشد برای نخستین بار آگاه می شویم که فقط عشق کافی است. سهشنبه 13 مردادماه سال 1394. حسهای درونیم خیلی بالا و پایین داره . یه روز عالی میشم یه روز کمه کم. خونه بودنو دوس دارم . برعکس پارسال که از بیکاری داشتم دیوونه میشدم. الان فعلا این حسو ندارم. ایشالا که تا آخرشم نداشته باشم. نمیفهمم آیا کار درستی کردم یا نه. یه وقتا به نی نی خیلی فک میکنم. سهشنبه 16 تیرماه سال 1394. پول خوشبختی نمی آورد! .

LOVE swept aside all obstacles. ما خوبیم فقط یکمی درگیریم این روزا نزدیکه عیده سر همه شلوغه دیگه. اومدم یه خبر خوب بدم. خواننده گرامی این مطلب رمزگذاری شده است. لطفا برای مشاهده آن رمز عبور را وارد کنید. خواننده گرامی این مطلب رمزگذاری شده است. لطفا برای مشاهده آن رمز عبور را وارد کنید.

عشق را ای کاش زبان سخن بود. من شبدری را بوئیده ام. که شعر چشمان تو را از بر داشت. در مطلق نا اميدي بودم. كه خيالت به يقينم برداشت. هر جای این دنیای تکراری که باشی. جای خالیت بغض می کند. خانه ي كوچكي ميان سينه ام. در گلدان چشم هر كسي كه باشي. منم خليده ي خارهاي غرورت. تو را بايد چون گلي بوئيد و دوست داشت. اياك نعبد و ياريم كن. تنها در آستانه ي آتش.