به نام گشاینده ی کار ها زنامش شود سهل دشوار ها. نگاهی به اعماق وجودت بیانداز. هیچگاه دلت را به روزگار مسپار که دریایی از ناامیدی هست. دلت را به خدا بسپار که دریایی از امید است. در كتاب چار فصل زندگي. صفحه ها پشت سر هم مي روند. لحظه ها با شادي و غم مي روند. دوست مي دارم من اين پيوند را. دوست دارم گريه با لبخند را. 2- گروه ادبیات متوسطه مینودشت گلستان.

دیر زمانی است که از رفتنت گذشته و چه سخت است. انتظار ی که به پایان نخواهد رسید. انتظاری که امید در آن نیست. انتظاری که درکش مبهم است. امیدی نیست و باز هم شاید امیدی هست. اگر نبود تحمل ندیدنت سخت تر از این بود که هست. دلم برای لحظه های با تو بودن تنگ است. دیگر نمی توانم نه دیگر توان نوشتن ندارم. اثری که از دل به دستانم رسیده نیرویم را می گیرد. در عجبم از صبری که خدایمان می دهد. فکر می کردم بدون تو نابودم ولی باز هستم و خواهم بود. ناله هایم را بی پاسخ نگذار.

دو تا زن و شوهر از زندگى خسته شدند و تصمیم. گرفتند با هم یکزمان خودکشى کنند. پس به بالاى بلندترین آپارتمان رفتند. و فقط سقوط کردن زنش را تماشا مى کرد. که یکدفعه زن چترش را باز کرد به سلامتى و آرامى بر.

We now have two kids and big plans for our little garden. A sort of old fashioned American homestead 20 miles from Paris. Wednesday, October 16, 2013. 1 WHERE DO YOU LIVE? In a small village in the surburbs of Paris, about 25 miles away from the city.