Terveztem ugyan, eddig mégsem ejtettem szót az orvosiról - mondjuk az utóbbi időben másról sem. Vizsgaidősuck volt, nem mondom, hogy nem volt egy órácska szabadidőm írni valamit, de mire idáig jutottam, általában mindig úgy éreztem magam, mint akit jól össze-vissza vertek, aztán még a rézfaszú bagoly is elkapta egy adag üvegszilánkos-málnás vazelinnel. De sikerült, harmadéves lettem és ide is visszatértem. Stílszerűen ehhez kapcsolódna ez a kis szösszenet. Az a helyzet, hogy az elmúlt két hónapban a napf.

La position des blocs a été enregistrée.

زندگی چیزی نیست که لب تاقچه ی عادت از یاد من و تو برود. آقا آدمها بخاطر اینکه با هم دعوایشان می شود از دست هم خشمگین می شوند و سر هم فریاد می زنند. و معلم دوباره سئوالش رو تکرار کرد و بچه ها هر کدام جوابی دادند که هیچ کدام مورد قبول معلم نبود. امیدوارم که هیچ وقت سر هم فریاد نکنید.

November 5-én délelőtt, fél 11 tájban világra jött második leánykánk Adamek Adél Zsófika, 51cm-rel és 3550 grammal. Egyelőre tiszta apja, ami a vonásait illeti, színeiben viszont rám ütött. Sajnos kedves gomb szemeit eddig még nem sikerült megfelelően megörökíteni, de ami késik, nem múlik. New kid on the block. Továbbra is volna miért szabadkoznom a blog frissítésével kapcsolatban, ám inkább megoszto.

کاش غصه تموم میشد کاش گریه نمی کردم. سلام من امیر حسین هستم امید وارم از وبلاگم خوشتون بیاد و قابل پسندتون باشه. سلام سلامی از قلب شکسته. از قلبی دور افتاده همچون کبوتری سبکبال که در آسمان عشق به پروازدرآمده است. سلامی به بلندای آسمان و به زلال و خلوص چشمه ساران. سلامی به لطافت گرمای بهاری. سلامی همچون بوی خوش آشنایی. سلامی بر خواسته از دل و نشسته بر دل. روز دوم گل زردی برايم.