Widzę cię w każdym przymknięciu powiek. W letniej kurtce podszytej dreszczem. Mam cię na wyciągnięcie snu. I tylko dni się na mnie dąsają. Czwartek, 1 marca 2018. Czwartek, 25 stycznia 2018. Od tygodnia mieszkam na dwa domy. Czasem uciekam do siebie, by ukraść złudzenia i przespać się snem mniej czujnym niż w domu numer dwa. Ciężki to czas, coraz trudniejszy do zagospodarowania. Gdy chwila pozwala uciekam w książki, w filmy.

NA DNIE nędzni i ludzcy. OCZY I USZY WIELKIEGO BRATA.

Bez niego nie ma mnie. Wtorek, 11 sierpnia 2015. Pięćdziesiąty czwarty albo zaglądanie w oczy. Sierpień toczy się w upale i wpada wprost w objęcia fontanny. Tego lata nikt jej nie uwodzi na trąbce. Gromady dzieciaków płoszą marzenia o melancholii. Czas spływa sekretem dawnych widokówek pisanych granatowym atramentem. Twoja nieobecność odejmuje mi lat, bo mogę nieprzytomnie biec w bzdury.

Simply on the other side of thinks.

8222;Jesteśmy rzuceni na środek morza bez map i kompasu;. Cieszyć się z zapierających dech wizji nowych odkryć przed nami. Albo drżeć ze strachu przed zatonięciem. Podróż może nas wzbogacić, albo zniszczyć, lecz zawsze jest czymś wartym ryzyka. Wyzwanie rzucone światu i samemu sobie.

Hula wiatr w naszej Kawiarence; trochę z mojej winy, przyznaję pokornie.

Cyganka, czyli wakacyjna opowieść. Nadal stała przy kontuarze, jakby mogło to przyśpieszyć wydanie zamówienia. W innej sytuacji prawdopodobnie mocno by ją denerwowało, że dziewczyna próbuje podtrzymywać rozmo.

Dzielenie się radością to pomnażanie jej. Dlatego zamieszczam tu moje zdjęcia, prawdziwe i jedyne w swoim rodzaju, choć pewnie tylko jedno na tysiąc warte jest publikacji. ale mimo to są to moje najcenniejsze obrazy świata. Piątek, 7 czerwca 2013. Zapraszam w nowe miejsce! Wspominałam wcześniej o zmianach blogowych i to właśnie ta zmiana. Nowy, stary blog, w nowym miejscu. Mam nadzieję, że w nowym miejscu poczujecie się dobrze.