Wie vooruit gaat, komt wat tegen. Er hebben mensen mijn blog ontdekt die eigenlijk niets van mijn blog zouden mogen weten. Vandaar dat ze beide weg zijn. Ik vind het jammer maar het is vooral heel dom van mij te denken dat ze hun weg naar hier nooit zouden vinden. Ik kan hier niet meer schrijven nu dat ik weet dat ze dit ook lezen. Ik hoop ooit nog ergens een nieuw plekje te vinden maar voorlopig hoort u even niets van mij. Mijn excuses dat ik weeral weg ben! Life is a dance.

Bijeenkomst April 2015 en STOFFENRUIL. Zoveel naai-plannen in mijn hoofd! Hebben jullie dat ook momenteel? Misschien zijn het de voorjaarsbloeiers in de tuin die me energie geven en mijn hoofd vol lijstjes vult. Geen idee, maar de naai-goesting borrelt op als nooit tevoren. In elk geval, ik keek onlangs in mijn -toch wel redelijk grote- stoffenbak. Ben jij op zoek naar net dát mooi stofje om als leuk detail te dienen in je naaiproject? Weten of je erbij bent. Tot dan! Hij kwam bi.

Ik verschiet er zelf van dat dit hier nog bestaat. Hoe lang is dat al niet geleden dat ik nog een berichtje post. Ik ben blijkbaar echt niet meer into bloggen. En eigenlijk lees ik zelf ook niet zo veel blogs meer. Zodoende is het wat verwaterd. Ik heb wel geprobeerd om op mijn Facebookpagina. Altijd mijn laatste creaties te posten. Dus bij deze kan je me daar.

Kampen waar je iets van opsteekt. Op leeftijd, locatie, periode . Hoe verloopt een kamp? Idee Kids vzw is een landelijk erkende jeugdvereniging die projectkampen organiseert voor kinderen tussen 3 en 12 jaar. Op 29 kamplocaties in heel Vlaanderen, het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en Cadzand ontvangen wij alle kinderen met open armen en een grote glimlach. Kampen waar je iets van opsteekt. De elf is haar toverstaf kwijt! 09 210 80 00.

Zo hoeft je nooit meer iets te missen! Dinsdag, maart 25, 2014.

Mijn virtuele geheugen en hoekje vol kinderpraat en gouden tips. Het was al een tijdje geleden dat ik nog eens product voor The Insiders. De bediening wordt bij het eerste gebruik via een aut.

Deze blog is op sterven na dood, dat is al wel langer duidelijk. Ik kan een aantal redenen bedenken waarom dat zo is. De kinderen worden ouder en over hen schrijven is niet meer zo vrijblijvend. Soms leest er wel eens een kind mee. Als ik moe ben, kan ik mijn gedachten moeilijker schrijvensklaar op een rij krijgen. Die bereiken me soms onrechtstreeks en 2x vond ik die zo onaangenaam om te horen dat het me afremt om nog vrijuit te schrijven.