Sunday, August 2, 2015. ეს ჩემი ყველაზე სუბიექტური და ემოციური პოსტია, ამიტომაც არ მსურს, მშრალი ქრონიკის, ან თუნდაც დღიურის ჩანაწერების სახით შემოვინახო და ამიტომაც, ნაწერს სწორედ იმ ჟანრის მოთხრობის სახე ექნება, როგორიც 27 ივლისს, ინსომნიის პირველ ღამეს, ნახევრად ჩაბნელებულ წიგნის მაღაზიაში ჩაკეტილმა დავწერე. მეც ქალაქში უკვე ინფიცირებული ჩამოვედი.

סיבות מדוע לא לבקר בגאורגיה35. זהו אחד ממרכזי הערים המכוערים ביותר והבלתי ייחודיים בעולם. הרחובות בטביליסי מכוערים כמו הרחוב הזה. בפרט כשמוצאים בכמה מהם דלתות מכוערות בסגנון אר נובו כמו זו. ריקודי עם גאורגיים משעממים כל כך ולא יפים. המטבח הגאורגי דל כל כך ואינו אנין טעם בכלל.

დიახ, ყველა ადამიანს თავისი კუთხე უნდა ჰქონდეს. ისე, დროდადრო სუნთქვა რომ შეიმსუბუქოს. ლექსო, როგორც ჩემი შვებულების პერსონაჟი. ჭერიდან დაშვებულ ფარდებს დროდადრო ქარი გარეთ იტაცებს და აივანზე გაბმულ თოკებში ხლართავს.

არც კი ვიცი როგორ გამოვხატო ჩემი ემოცია, სიმპათია და სიყვარული ამ მწერალის მიმართ . არ ვიცი რა დავწერო, ან როგორ დავწერო ეს ყველაფერი . თუ კოშმარული ბავშვობა არ მქონია , რატომ ამყოფებს ტვინი ჩემს მეხსიერებას ძილის მდგომარეობაში? ვცდილობ არ ვიფიქრო და დაუფიქრებლად წავშალო ის ყველაფერი რაც წარსულთან მაკავშირებს ,.

თუ ალგორითმებს, როგორც ჰაიკუებს, ისე შევხედავთ, მაშინ პროგრამირებაც თავის მხრივ კიბერნეტიკულ პოეზიას წააგავს. 8220;გამარჯვებულო, გამოდი,. რომ მზეს ლურჯი თვალები აქვს. ნუ დაუძახებთ ავტობუსებს ავტობუსებს,.

ჩემი ახალი რუბრიკის პირველი სტუმარი კოლუმბიელი მწერალი გაბრიელ გარსია მარკესი იქნება. მარკესს გაბრიელი მამამისის მსგავსად დაარქვეს. თავის ბავშობას მწერალი ასე იხსენებს. 13-14 წლის ასაკში დედაქალაქი სტიპენდიის მისარებად გაემგზავრა, რათა სწავლა კოლეჯში გაეგრძელებინა. სტიპენდია მოიოპოვა და კოლეჯიც დაამთავრდა. შემდეგ დედაქალაქის უნივერსიტეტის იურიდიულ ფაკულტეტეზე ჩაირიცხა. მწერალი 1958 წელს მერსედესზე დაქორწ.

თა ამაოება არის ამაოება! ერთ მშვენიერ დღეს, შეიძლება აღმოჩნდეთ გაბრდღვიალებული დარბაზიდან ნაგავსაყრელზე! ერთ მშვენიერ დღეს, ნაგავსაყრელზე, შეიძლება სანატრელი გაგიხდეთ ლუკმა პური და წვეთი წყალი! ერთ მშვენიერ დღეს, შეიძლება მიხვდეთ, რომ მთავარი აღარ გაქვთ ამ ყველაფრის შეცვლის, ამ ყველაფერთან გამკლავების თავი, სურვილი და უნარი! ავით დო.

დიახ მე ეს შევძელი! გავხდი თსუს საერთაშორისო ურთიერთობების სტუდენტი . ამის მოლოდინში იმდენი დრო გავიდა , რომ როდესაც ტელეფონით შემატყობინეს ჩემს ქცევაზე არც სიხარული ასახულა , არც მწუხარება . თექვსმეტი სექტემბრიდან ახალი ცხოვრება დაიწყება,ახალი გამოწვევებით .