Over the riverbed body there. To seep in to enfold. I have counted all the turns. Out in to the outside to. It is that hour again. When everyone has a door. You are building your house. Walking up the streets, pretending,. Hah, to be a lone star.

هیچ احمقی این کار را نمی کند.

فوریه 6, 2010 5 دیدگاه. چیز بیهوده ای ست مثل خونریزی ماهانه. خون پیداست و زخم نه. یا خون هست و زخمی در کار نیست. اما خود شعر به خونریزی ماهانه می ماند. جاری که می شود و رنگ پریده ی پاهایم را که قرمز می کند که رنگین به چشم در آیند. اول بوی کسی که پشت سرم ایستاده. بعد بوی طشت گه می آید. بعد آن کسی که پشت سرم ایستاده فرو می کند سرم را توی طشت. هرچه بیرون از من است زیبا می شود. من زشت می شوم آغشته به بوی گه. بعد آن کسی که پشت سرم ایستاده.