Ναι ο τομ που έγραψα κάποτε στο τουίτερ ότι θα ήθελα να του κάνω μήνυση για όσα μου έχει προκαλέσει. η ποινή του θα ήτανε ένας καφές κι ένα τσιγάρο για πάρτη μου. φεύγοντας από το καφέ ο τομ, ανακαλύπτει ότι ούτε ο ίγγυ είναι στα τζουκμπόξ! Ποιος; ο ίγγυ. Μας υπενθυμίζεις την θέση μας, μας πονάς.

A riddle, wrapped in a mystery, inside an enigma. είναι ώρα να κλείσεις τα μάτια και να με ακούσεις που σου ψιθυρίζω. Αγαπημένοι φίλοι, αγαπημένοι γνωστοί-άγνωστοι. Κρίμα να μένουμε στην αφάνεια και να εξαφανιζόμαστε για καιρό. Έχω καιρό να γράψω, γιατί εκτός του ότι δεν προλαβαίνω να πάρω ανάσα με τα ατέρμονα μαθήματα -τρίτη λυκείου και πανελλήνια φέτος- έχω αλλάξει και blog. Καλό φθινόπωρο -και εδώ είμαστε, θα τα λέμε! Τους χει.

Η ζωή μας, μια βόλτα . Τα λόγια που δεν μπόρεσα να πω. Πόσο καιρό έχουμε να τα πούμε, να μάθω νέα σας και να σας πω τα δικά μου. Σας φιλώ και περιμένω τα σχόλιά σας. Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση. Θ έ λ ω να μάθω.

Κόκκινο, Λεμονιά, Παράθυρο. Milton Avery, Portrait of Marsden. Ο γιατρός του ζητάει να θυμηθεί τρεις λέξεις. Ο μπαμπάς ανοίγει το στόμα του αλλά δεν λέει τίποτα. Ο γιατρός επαναλαμβάνει τις ίδιες λέξεις με την ίδια σειρά, κόκκινο, λεμονιά παράθυρο. Ο μπαμπάς ανοίγει και πάλι το στόμα του. Έλα μπαμπά μην με τρελαίνεις, τρεις απλές γαμολέξεις είναι. Ο γιατρός λέει πως είναι κάτι που υπάρχει στα σπίτια.

Όταν κάτι πρέπει να τελειώσει. Το άλλο είδος είναι ο ψεύτης ο περιστασιακός. Θα πεί κανένα ψέμα αλλά όχι πολύ μεγάλο και όχι πολύ οδυνηρό που μπορεί δηλαδή να μπλέξει καταστάσεις. Δηλαδή τα ψέματα του είναι άκακα. Επίσης αυτός μπορεί να θεωρηθεί ως ο ψεύτης που λέει μισές αλήθειες. Συνήθως αν έχει κάνει μαλακία με τα ψέματα του , δεν αποκαλύπτονται. Πολλές συγνώμες για το άθλιο κείμενο. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Σκέφτηκα και το σκέφτηκα ξανά και ξανά για το αν θα έπρεπε να το γράψω αυτό το κείμενο,αλλά τελικά δεν μπόρεσα να συγκρατηθώ. Ας πάω κατευθείαν στο κυρίως θέμα, γιατί τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Το καλοκαίρι του 2012 ήταν το χειρότερο για την ομάδα του Παναθηναϊκού. Είχε χάσει το πρωτάθλημα, αλλά αυτό ήταν το ελάχιστο, μια και όλη η ομάδα από παίκτες έως και προπονητές αποχώρησε, πλην του Διαμαντίδη και του Τσαρτσαρή. Στη σύντομη αυτή κουβέντα μας του ανέφερα τον πόνο .