من چ رو دوست داشتم . ظ روز پنجشنبه ۱٧ مهر ۱۳٩۳. یکی از این عوارض ماه تا ماه سر نزدن به وبلاگه . یکی دیگش عادت مألوف سینما رفتن رو ترک کردن. اما این زیاد هم بد نیست . یه روز سر فرصت میری کلی فیلم میخری و میای یه دل سیر فیلم های حرف و حدیث دار رو میبینی و حالا یا حظ می بری و یا میخوره تو حالت که وقتت سوخت. دو ساعت زل زدم به یک فیلم فرانسه زبان بدون زیرنویس . شبیه فیلم صامت دیدن بود.

به نتیجه جدید رسیدم وقتی عصبانی میشم,دیگه عصبانی شدم. در سال جدید فرصت نشد بیام و وبلاگما به روز کنم از تنبلی یا پنهان کاری نبود از مشغله و گرفتاریای زیاد بود . امسال اتفاقات جدیدی افتاد یکی بعد از دیگری از همون قبل سال که اواخر اسفند نزدیک تولدم بود تا بعد از سال و حتی الان که ماه رمضون هست . همیشه فکرمیکرم اگر ازدواج خواستم بکنم حتما با خانواده ای وصلت میکنم که از لحاظ اخلاقی درست باشن خصوصا با اون انتخاب اشتباه قبلیم .

زنی تنها در دنیایی بی رحم.

من اگر پاییزم ودرختان امیدم همه بی برگ شدند . تو بهاری وبه اندازه باران خدا زیبایی. چون قراره جمع کنم فروش فوق العاده زدم که جنسام تموم بشن. نیاز به یه استراحت حسابی دارم خیلی کلافه ام. توبیمارستان امام خمینی از فردا شیمی درمانی میشه. من چندشب پیش براش کلی گریه کردم. دعا کردم از خدا خواستم کمکش کنه. ایندفعه دیگه واقعا دارم مخ ا.