Mensen, accepteer gewoon eens een NEE. En nee is ook geen misschien. Nee is, hoe je het ook wendt of keert, nee. Ja goed, het is even doorbijten en wellicht even flink afzien maar dat is maar even. En wat is even nu op een heel leven? Hieronder 2 schoolvoorbeelden van het.

Betreden op eigen risico! Mijn vraag bleef vervolgens in de lucht hangen. Ik had hem luchtig gesteld, dacht ik, maar de stilte die er op volgde voelde ongemakkelijk voor ons allemaal. Ik nam zijn grote handen in de mijne en trok hem omhoog. Voorzichtig schuifelde hij met zijn magere lijf naar de tafel waar mam met trillende vingers haar sigaretjes probeerde te draaien en streelde haar zacht over het hoofd. Ze glimlachte dapper naar hem.

maar nee, ik mijmer, droom, fantaseer, schrijf, schilder, voel, en pieker. voel wel lichte poets drang opkomen.

Wie ben ik dan? Augustus 16, 2015. Wat een reacties heb ik op mijn vorige blog gekregen en niet allemaal positief, eigenlijk vind ik dit wel jammer maar na bestudering van alle opmerkingen ben ik tot de conclusie gekomen dat scootmobielers naast verkeersonvriendelijk ook nog eens een beetje boos kunnen zijn. Na lang nadenken heb ik het volgende besloten. Eigenlijk gaat dit nergens over maar de discussie is in gang gezet en dat is ook wat waard! Augustus 9, 2015.

Het meisje en het festival. Ik houd van bandjes kijken. Ik houd van een biertje. Ik houd van tijd doorbrengen met mijn vrienden. Ik houd van dingen ontdekken. Toch heb ik het afgelopen weekend wederom geprobeerd. Samen met 3 vriendjes ging ik naar La Truite Magique. Welk gen mis is? Ben ik dan echt zo sociaal gehandicapt? De duiven van Porto. Ik doe mee aan een fotowed.

Zon, zee, strand en glijbanen. Zon, zee, strand, aquapark, boulevard en kinderrommel. Op Schiphol draaien de kinderhersentjes direct overuren bij alle winkeltjes. Natuurlijk, dat hebben wij weer. Nog geen vijf minuten binnen. Gelukkig viel de schade mee.

En toen ik inmiddels besefte dat het wel degelijk onze nieuwe realiteit was, geloofde ik spontaan in wonderen. Ik was er van overtuigd dat mijn moeder zou genezen. Ik kon gewoon niet geloven dat ik mijn m.

Mezelf voor de gek houden lukt niet meer. Mijn leven als een vrouw wordt met de dag een zwaardere opgave. Me er tegen verzetten heeft al helemaal geen zin. Mijn reis op weg naar wie ik werkelijk ben. Ik zit namelijk weer zonder werk. Zoals ik schreef in mijn blogpost One of the boys. Na twee weken opleiding kreeg ik plotseling.

Je hebt 6 jaar roofbouw gepleegd, aldus de huisarts. Wie bedenkt dat woord nou? Juli 13, 2015.