ერთ პატარა ბიჭს მამამ ფერადი ბუშტები მოუტნა. ჩვეულებრივი ბუშტები, აი ისეთი, ბაზრის წინ ჩამწკრივებულ ღია ფარდულში და სათმაშოების მაღაზიებში რომ იყიდება. ბიჭმა აიღო ერთი ცალი და ჩაბერა. ბუშტი თანდათან გაიბერა და ის იყო ხელი უნდა გაეშვა კიდეც, რომ რას ხედავს? შიგნით სარწეველა სავარძელში, კაცუნა ჩამჯდარა და ღიმილით უპაჭუნებს თვალს. კაცუნაზე ბევრი რამ გაეგონა და წაეკითხა. ეი, მანდ საიდან გაჩნდი? 8211; შესძახა ყოჩაღად. როგორ არა, ცოტა ზევით და ცოტა ქვევით.

შარშან ამ დროს სულ მთლად სველს, ვიღაც ქალი მრევლიდან სტიქარზე შემეხო, ეს იყო ჩემი ბოლო და ალბათ უკანასკნწელი კავშირი ეკლესიასთან, მაშინ ჯერ კიდევ მეგონა რომ ღმერთთან ახლოს ვიყავი და იმ საქმეს ვაკეთებდი, რაც სწორი იყო და ძალიან მჯეროდა რაღაცას ვცვლიდი ჩემშიც და სხვებშიც. 8220;ახალ წელს რას ვშვებიით? საქართველო რომ .

წამებსაც კი ითვლიან,სანამ სკოლაში ზარი დაირეკება და გაკვეთილი დასრულდება. ითვლიან წუთებს,როდის დამთავრდება სამუშაო დღე,რომ სახლში წავიდნენ. ახალი წლის დადგომამდე ითვლიან წამებს და ყველა ერთად ხვდება წელს,რომელიც ზოგისთვის ახალი დასაწყისი,ზოგისთვის კი სიბერეს შემატებული კიდევ ერთი წელია. დღეებსაც ითვლიან,როდესაც სამყაროს უნდა დაემშვიდობონ და საყვარელ ხალხთან მეტი დროის გატარება სურთ. დღეს ორშაბათია,ხვალ კი პარასკევი.

ვის წაართვა ხაჭაპურმა ჩინ მედლები? January 6, 2017. მორიგი ხაჭაპური შევდგი ღუმელში და სამზარეულო საგულდაგულოდ მივალაგე. საგულდაგულოდ იმიტომ, რომ სამზარეულო, ჩემივე გადაწყვეტილებით, იმ ოთახში მაქვს, რომელსაც ზოგი ზალას , დიდ ოთახს , ზოგიც მისაღებს და სასადილოს უწოდებს. სინამდვილეში კი ეს ის ოთახია, სადაც სახლში მოსული სტუმრები იყრიან თავს და ტელევიზორის ფონზე თქვენს კუ.