سال ۹۲ با همه سختیاش با همه خوشیاش با همه خنده ها و گریه هاش با همه قشنگی هاش و پلیدی هاش داره تموم می شه . وقتی به سالی که گذشت فکر می کنم مغزم سوت می کشه . الان که دارم این پست و می نویسم عکس عزیز ترین کسم روبه رومه و با خنده دلربایه همیشگیش نگاهم می کنه. اما حیف که این خنده ابدی شد و تنها همین قاب عکس ازش مونده . یکی از بهترین دوستام به جمعه متاهل هایه شوهر دوست اضافه شد. ایشالله که خوش بخت بشه .

پرده ی بی آفتاب ج ز. رختخواب کهنه و لیوان آب و قرص خواب. خونه ی بی پنجره ج ز. آدمی که غربتش از مرگ طولانی تره. چندتا ا بر بی قرار. آه ج ز گرد و غبار. چندتا ا بر بی قرار. آه ج ز گرد و غبار. یادم بده کاری کنم جوری بهم عادت کنی. که زیر چتر گریه هام احساس امنیت کنی. یادم بده کاری کنم بی وقفه با من سر کنی. چندتا ا بر بی قرار.

Quinta-feira, 27 de maio de 2010. Acho que me livrei do bode que estava quando escrevi o post passado. Conseguir ter uma conduta absolutamente normal e responsável como a maioria das pessoas têm sempre foi meu maior problema, mas começo a sentir que isso vai acabar. Já havia passado da hora. Quantas vezes você já não culpou mil situações ou pessoas por algo que deu errado pra você? Não seja bom, seja exce.

İsterseniz Blogcu kategorilerinden öne çıkan içeriklere göz atabilirsiniz. Üye blogların içeriğinden blog yazarları sorumludur.