باید خریدارم شوی تا من خریدارت شوم وز جان و دل یارم شوی تا عاشق زارت شوم من نیستم چون دیگران بازیچه ی بازیگران اول به دام آرم تو را وانگه گرفتارت شوم. ای دو چشمانت رهی روشن به سوی شهر زیبایی ای نگاهت باده ای در جام مینایی آه ای شهزاده ی محبوب رویایی نیمه شب ها خواب می دیدم که می آیی. آری آغاز دوست داشتن است گر چه پایان راه ناپیداست من دگر به پایان راه نیندیشم. هرگز ندیدم بر لبی لبخند زیبای تورا هر گز نمی گیرد کسی در قلب من جای تو را. هفته او ل دی 1385.

Terça-feira, 22 de março de 2011. Nunca tinha olhado por esse ângulo. Fazendo olhando para cima? Agorinha mesmo eu tava. Os pés apressados, a sujeira dos dias corridos, aquela gente jogada pelos cantos. No Largo da Carioca? Não tinha visto que o céu tava. Azul, o rádio disse que ia chover. Nunca olhava para o céu. Que o mantinham no eixo, mascarando as esquinas? A vida que conhecia era uma linha reta.