Sunday, May 17, 2015. به گمانم این چند خط قصهی فیلم را اسپویل نمیکند. اول هم گفتم فیلم را به خاطر کارهایی که کارگردان جلوی وسوسهی نشاندادنشان مقاومت کرده دوست دارم. اصرار ندارد بازیگران غیر بومیاش لهجهی گیلکی را تقلید کنند. Friday, March 20, 2015. سال روزهای دراز و استقامتهای کم.

حتا اگر در حد آپلود عکسی باشد که برایت آن لحظات پاک را یادآورشد و اشکی توام با لبخند از گونه هایت سرازیر کرد. یک سال دیگر هم گذشت. یک سال بزرگتر شدم .

از کارهای نصفه نیمه کردن بدم میاد . مثل بند سوتینی که وسط مهمونی زیر لباس باز شده باشه ریز ریز حالمو بد میکنه. یه چیزی بهم چنگ میندازه! این اولین باریه که دارم متنی رو مستقیم اینجا می نویسم . می افته به دعوای م.

من به لحظه ای فکر می کنم که تو در میان شهر ایستاده ای. و باد ترتیب موهایت را بر هم می زند. من این لحظه را آنقدر فکر می کنم تا محو شود. به لحظه ای که خورشید از پشت کاخهای شهر پایین می رود. و من انعکاس براق نور را. از پشت مژه های تو می بینم. و سایه ی ظریفی که بر پلکهای تو انداخته است . من این لحظه را می کشانمش تا ابد. باز و باز می شمارم. من می خواهم از حالا به این فکر کنم. که استخوان بر آمده ی شانه هایت.

در ابتدا و انتهای هر چه تاکنون دیده ایم. چیزی را خواهیم دید که آنرا هرگز ندیده ایم. ما مهاجریم اونم از نوع کبک. این کبک که میگن کجاست.

به هر آن کجا که بلاگفا نباشد. حالا هم برگشتهایم به دو سال قبل.

ارسال شده توسط فرد نامبرده. این را در وبلاگ بنویسید! 8207;در Twitter به اشتراک بگذارید. 8207;در Facebook به اشتراک بگذارید. دوم شهریور مکرر و غلیظ سال نود و دو. سپاس از ترانه علیرضا میبدی. ارسال شده توسط فرد نامبرده. این را در وبلاگ بنویسید! با ایمیل ارسال کنید.