Niedziela, 06 maja 2012. Tak jak urwał się tekst ten. Porwała się przerwała pękła nitka. Zadziwiające jak wszystko wydaje się bez znaczenia. Z coraz to zwiększoną częstotliwością. O smaku wzruszeń poruszeń sentymentów. Płynne przejście w tempie uniemożliwiającym orientację. Z depresji nerwic uczuć mieszano podłamano wypalonych. Poprzez entuzjazmy i tłumaczeń nadzieje. Wszystko takie COŚ i nic jednocześnie.

Moje myśli różniaste - EVS w Gruzji. Moja gruzińska przygoda - EVS w Tbilisi - jest mniej więcej w połowie. Spisuję moje obserwacje, zanim przyzwyczaję się do Gruzji i przestanie mnie ona zaskakiwać. გაუმარჯოს საქარტველო, გაუმარჯოს! Spulchnię ziemię na zboczu i pestkę winogron w niej złożę,. A gdy winnym owocem gronowca obrodzi mi wić,. I serce przed nimi otworzę. Bo doprawdy - czyż warto inaczej na ziemi tej żyć? Cerowani, wioska uchodźców po wojnie z 2008 roku.