About the hand holding the pen. The dentist just took them all without getting MY permission first.

My skryfseltjies en foto s, meesal, oor ons lewe, in Paraguay. Die mense is vriendelik, wil net gesels, kleur, dit is nou velkleur, speel geen rol nie. In elke winkel of besigheidsvertrek, die soet, stomende koffie, of tee, cha, ook soet en geen melk vir een van die 2 twee nie. Sterk en in miniatuur koppies. Natuurlik ook n fles, met koue water, byderhand, vir daardie warm, sweterige dae. Die ou mense het gesê dat jy nie kan perdry, .

Die reuk van my jonkwees. Hoekom onthou ek die reuk van reën op die stofpad voor ons huis daar doer in die jare sestig as ek nie kan onthou waar ek vanoggend my motorsleutels neergesit het nie? Gister maak een van my mede-bloggers se mymerings oor die Weskus se wind weer die ongedierte in my los.

Ek het in Namakwaland grootgeword. Vroeër hierdie week begin die tandjie net regs van die bestaande gat boosaardig sweer en pyn. Hy ry daai deeg so op die rim, soos ons altyd gesê het. Ek glimlag dus vriendelik terug en dan kyk ons albei weer ongeduldig na die.