Τετάρτη, 12 Ιουνίου 2013. Προφανώς γίνονται προσπάθειες για την αναμετάδοση του σήματος της ΕΡΤ μέσω του 902, αλλά και του Πόρταλ του 902. Ίσως είναι τεχνικά προβλήματα που δεν επιτρέπουν την αναμετάδοση, ίσως έχουν την δυνατότητα της παρεμβολής και δυσκολεύουν την αναμετάδοση. Όπως και να έχει είναι φανερές οι επιδιώξεις της Τρικομματικής και στο πεδίο της ενημέρωσης . Και θα είναι ξεσηκωμός για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας.

Όχι με θερινό κινηματόγραφο, όπως το λένε ακόμα καμιά φορά οι παλιότεροι, αλλά με μια βραδινή συγκέντρωση μες στην καρδιά του καλοκαιριού και της Αθήνας, που θα ήταν σχεδόν ευχάριστη, εάν δε μιλούσαμε για αυτή τη συγκυρία και την ψήφιση ενός μνημονίου που θα υποθηκεύσει τις ζωές μας για τα επόμενα πολλά χρόνια.

Στο δρόμο μου είχα την ευκαιρία να περάσω από τις κτήσεις της United Fruit Company και πείστηκα για άλλη μια φορά για το πόσο απαίσια είναι αυτά τα καπιταλιστικά χταπόδια. Ορκίστηκα τότε μπροστά σε μια εικόνα του γέρου και πολυθρηνημένου Στάλιν, ότι δεν θα ησυχάσω μέχρι να εξοντωθούν. ΑΡΧΙΣΑΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΣΤΙΣ 24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013 ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ. Τετάρτη, 5 Αυγούστου 2015. Με εξαιρεση καποιον που μπορει και να το ευχαριστηθει. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Η ύπαρξη μιας ανθρωπότητας που υποφέρει και σκέπτεται, και μιας ανθρωπότητας σκεπτόμενης που καταπιέζεται, γίνεται αναγκαστικά εχθρική στον αποκτηνωμένο, άεργο και φιλήδονο κόσμο των Φιλισταίων. Έχω να πάω κι αύριο. Αγάπη μου τι τράβηξες, της λέει αυτός. Ευτυχώς, όμως, όλα αυτά πέρασαν πιά. Μα τι λες, αντρούλη μου, εχω να πάω κι αύριο. Συνεπής και πιστός στον διαχρονικό του ρόλο, στον ρόλο της πολιτικής του γενεαλογίας από το λεγόμενο ΚΚΕ εσ.

Τι κι αν δεν πρόφταινα αυτό το καλοκαίρι. Η πείνα μου ανείπωτη με κάνει να βιαστώ. Ψάχνω τη μέρα, ψαροκόκκαλο δεν βρίσκω. Κι όταν οι τζίτζικες με τα τριζόνια αλλάζουν βάρδια. Τη νύχτα κυνηγώ, μα ποιός να πάρει ρίσκο. Πετσί και κόκκαλο, πώς να την βγάλω με τα κρύα;. Εννιά ζωές κι αν ζήσω δεν θα βρεις σημάδια. Κι εκείνη που με χάιδευε - η φιλόζωη κυρία -.