Que tal escrevermos o que sentimos? É isso que veremos abaixo, onde tudo que sinto e penso é passado para as paginas em branco do word e depois para este blog, onde posso compartilhar com todos este meu trabalho que considero uma arte. Segunda-feira, 22 de fevereiro de 2016. Ao longo dos dias, penso em você. Penso eu seu lindo sorriso. A suavidade ao tocar seu rosto. Um belo brilho no olhar. Que eu não pude deixar de notar.

Perché noi ci crediamo sempre. Un saluto affettuoso ai protagonisti delle nostre storie. Un abbraccio forte a tutti i nostri lettori. Vi aspettiamo il prossimo anno con tante, tantissime, nuove storie. Essere bravi non basta! E questo loro lo sanno bene.

Środa, 11 stycznia 2017. 36 Wygrana rozdawajka u Moni. Poprzedni rok a zwłaszcza jego końcówka była dla mnie dosyć szczęśliwa. Udało mi się wygrać kilka blogowych rozdawajek co było dla mnie wielkim zaskoczeniem. Poszczęściło mi się i wygrałam cudowny prezent, w którym znajdowało się kilka wspaniałych kosmetyków. Trzy koreańskie maseczki do twarzy Lomi z miłorzębem japońskim, acerolą i ogórkiem.

Z góry przepraszam za chaotyczność tego tekstu. Możliwe, że ten post zniknie niedługo. Możliwe, że wręcz przeciwnie, rozpiszę się bardziej na ten temat. Trzymajcie się kochani, bądźcie silni i życzliwi dla siebie. Taka tam mała zlepka filmików ze snapchata. Możecie zobaczyć jak robię z siebie idiotkę.