تقدیم به همه ی خارگی های عزیز. صحنه هایی نادر از گردباد جزیره خارگ.

یه چیزائی هست که میخوای بگی. زدست دیده ودل هردو فریاد که هرچه دیده بینددل کندیاد. زنم بر دیده تا دل گردد آزاد. اینا همش حرفه حرف . مگه میشه! یه وقتایی چنان حالی داری. که قلبت میخواد از دهنت بزنه بیرون! اونوقته که اعصابت خرد میشه. میخوای سرتو بکوبی به دیوار میخوای گریه کنی اما بغض راه گلوت. میخوای به یکی بگی که چقد حالت خرابه . اما مگر چنین کسی هم هست .

زندگی زیباست اگر خوب باشیم. آه باز خنده های مضحک او. آه باز دلدادگی به اتش او. آه گویم و کمی من نگرانم. آه گوید و کمی آتش به جانم. باز درد بیامد ز سر اطافیانم. آه جان بیامد به سر من که خزانم. زجر دادن را خداوند دوست دارد. زجر بودن را همی هم دوست دارم. به دنیا نگرشی عمیق داشته باشید تا در آخرت عمیق بودن و فکر کردن به دادتان برسد. با خدا باش و شاهی کن. من در اتظار نشستم و به ژرف اندیشیدم و اشک آمد.