Δευτέρα, 18 Μαΐου 2015. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Πέμπτη, 14 Μαΐου 2015. Άνοιξε τη θήκη του βιολιού του κι άρχισε να παίζει.

ΌΤΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΠΩΣ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΘΑ ΕΚΡΑΓΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟ ΤΟ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ. ΑΠΛΩΣ ΕΚΦΡΑΣΟΥ! Δευτέρα, 26 Μαρτίου 2018. Σήμερα, θα σας μιλήσω για ένα σαιτ ιδιαίτερο, στο οποίο μάλιστα, είχα την χαρά να φιλοξενηθώ και να μιλήσω για τα έργα μου. Μπορείτε δείτε την συνέντευξη που μου πρόσφεραν. Και θα κλείσω με μια ερώτηση,.

Σήμερα το πρωί όταν βγήκα από το σπίτι έπεσα πάνω του. Μετά τις κλασικές καλημέρες-καλημέρες παρατήρησα από την ανοιχτή πόρτα του σπιτιού ότι όλα τα μικροπράγματα ήταν μαζεμένα και τα έπιπλα ήταν καλυμμένα. Αλλά μόνο όταν απομακρύνθηκα συνειδητοποίησα ότι μόλις είχα πει σε έναν άνθρωπο που θα μένει σε ένα σπίτι χωρίς τουαλέτα για τρεις μέρες ότι εάν χρειαστεί ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ να μου χτυπήσει! .

Κάθε τέλος είναι μία νέα αρχή. Καιρός, αμπελοφιλοσοφίες και άλλα. Κοινώς, περί ανέμων και υδάτων, κυριολεκτικά και μεταφορικά! Τετάρτη, 29 Ιουλίου 2015. Και φυσικά εννοώ τον Μίκη. Τα 90 κλείνει σήμερα αυτός ο ζωντανός θρύλος της Ελλάδας. Ό,τι και να πεις είναι λίγο. Τα λόγια είναι φτωχά, αφήνω τους στίχους και τη μουσική να μιλήσουν. Μετά από όλα αυτά, θεωρώ ότι χρειάζεται ένα μικρό διάλειμμα. Κατεβάζω ρολά λοιπόν και θα επανέλθω κάπου εκεί το Σεπτέμβρη.

Αυτο-καθαριστικό blog καταπιεσμένης ψυχοενέργειας και εκτοξευτήρας κάθε αυθεντικής μαλακίας ξεπετάγεται από τον διαταραγμένο εγκεφαλικό μου φλοιό. Παναγιά μου, Παναγιά μου.

Ο μήνας που σου χαμογελάει η φύση. Τότε που από παιδί πηγαίνοντας σχολείο η γιαγιά μας ξυπνούσε, μας έντυνε, μας εφτιαχνε τα μαλλάκια μας, μας εβαζε το φαγητό στη σάκα και φυσικά δεν ξεχνούσε ποτέ να μας φορέσει το Μάρτη στα χεράκια μας.

171; Ἡ δύναμή σου πέλαγο και ἡ θέλησή μου βράχος. 171;Δε θα γράφεις, όταν δεν έχεις κέφι χρυσό μου κορίτσι, ούτε όταν δεν έχεις τίποτα να πεις. Πέμπτη, 30 Ιουλίου 2015. Τρίτη, 19 Μαΐου 2015. Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή. Και τες φιλοδοξίες σου να υπερνικήσεις. Αν δεν μπορείς, με δισταγμό και προφυλάξεις. Κι όσο εμπροστά προβαίνεις,. Τόσο εξεταστική, προσεκτική να είσαι.

Kαι ναι, είναι πλέον επίσημο! Αποχαιρετώ το πρώτο μου, δειλό καταφύγιο και μετακομίζω σε μία νέα στέγη. Οι βαλίτσες μου είναι γεμάτες με τα ίδια όνειρα, την ίδια απερίγραπτη αγάπη προς την έκφραση των συναισθημάτων μου, την επικοινωνία, το ταξίδι προς νέες γεύσεις, κοσμοθεωρίες, καινούργιους ορίζεντες και απάτητα φεγγάρια. Θα σας ήμουν απίστευτα ευγνώμων αν με επισκεπτόσασταν στο καινούργιο μου δρομάκι! Καθόταν σε μία γω.