171;Η ποίηση είναι πεπρωμένο, όχι καρριέρα. Για να μην τραγουδήσουν εκείνοι. Οι φιμωμένοι γκρίζα την αυγή,. Το ντύμα του πουλιού απελπισμένο στη βροχή. Υπάρχει, στην αναμονή,. Ένα μουρμουρητό πασχαλιάς που τσακίζεται. Και υπάρχει, σαν έρχεται η μέρα,. Ένα σπάσιμο του ήλιου σε μικρούς μαύρους ήλιους. Και τη νύχτα, πάντα,. Μια φυλή από ακρωτηριασμένες λέξεις. Αναζητεί άσυλο στο λαρύγγι μου. Για να μην τραγουδήσουνε εκείνοι,.

Ted Joans, Στην οδό Jacques Callot. Στην οδό Jacques Callot στο Παρίσι. Μια κοπελιά βλέπει να πέφτουν τα βρακιά ενός άντρα. Ο ήλιος πετιέται σαν στριμμένο νόμισμα. Κι η κοπελιά γλείφει τα χείλια της αργά. Στην οδό Jacques Callot στη Γαλλία. Στον ηλιόλουστο αυτό δρόμο στο Παρίσι. Ένα μαύρο άνθος πρωτοείδε έναν Man Ray. Το γυμνό γένι βγάνει ήχους γαβγισμάτων. Στην οδό Jacques Callot στο Παρίσι.

Νιώθω πως μπαίνει η άνοιξη, είπε σιγά και διστακτικά. Ευχάριστη αίσθηση και χαρμόσυνη προσμονή, αν εξαιρέσεις πως είναι τυφλή και δεν μπορεί να τη δει. Αν χτυπήσω το δάχτυλό μου τρεις φορές ρυθμικά πάνω στο τραπέζι, τι έχεις να θυμηθείς;. Κάθε απομεσήμερο, φέτος την άνοιξη, σχεδιάζατε με το σύζυγό σας να φύγετε από τη χώρα σας;.

Ποιήματα με φωνή ή χωρίς φωνή. Εκείνο το ποίημα, αναρτημένο εδώ στο φέησμπουκ, τράβηξε το ενδιαφέρον ενός εκδότη λογοτεχνικού περιοδικού, που θεώρησε ότι αποτελεί μετάφραση άγνωστου ποιήματος του Νερούντα και ενδιαφέρθηκε να το δημοσιεύσει. Το ενδιαφέρον του ατόνησε βέβαια όταν έμαθε ότι είναι κολάζ. Άλλοτε πάλι μια σύνθεση, μια εικόνα ολόκληρη, ατόφια, αρκεί για να προκαλεί μια βουή, μια αναταραχή στο στήθος, που ακού.

For a revolutionary poetry of our times. First reading of the year is in. Saturday 4 February, 11. At Emerald Hill Library and Heritage Centre. Every first Saturday of the second month.

Θα φορούν όλα την άσπρη. Εκείνη με τα σταυρωτά μοτίβα. Θα κρύβουν του μόχθου τον ιδρώτα. Η Γη κι ο Ουρανός. Για την πείνα τους δεν θα μας μιλήσουν. Οι αμνοί μας θα σφαχτούν. Και το τραγούδι ευθύς θα πιάσουν. Από ένα σημείο η καθεμιά.