22 Πολιτισμική ετερότητα και στερεότυπα.

Ο Ζέπης φρέναρε τη χόντα να δούμε κάτα πού θα σύρουμε. κατά Παλαιοζογλόπι ή κατά τον Αμάραντο; Και κει που τηρούσα τις πινακίδες με τα χιλιόμετρα, νταλακιασμένη απ τον ήλιο και τη ζέστη, επαραδόθη σε βαθύ λήθαργο σκέψεων. Σκούρα τα ηύρα από παιδί αλλά αυτό. Δεν μ έκανε λιγότερο γκρινιάρα! Τι κι αν είχα γονείς πτωχομπινεδες,. Που μας ταίζαν μόνο ψωμί. Με λίγο ζάχαρη να ξεγελάει στη γεύση,.

Κάποτε ονειρευτήκαμε έναν κόσμο δίκαιο. Έναν κόσμο στον οποίο όλοι οι άνθρωποι ήταν ελεύθεροι. Μα πάνω από όλα δυνατοί. Δυνατοί κι ελεύθεροι, σαν το ένα συμπληρώνει το άλλο με έναν τόπο αυτόματο και μαγικό μα και προμελετημένο ταυτόχρονα. Μέσα στην παραζάλη των ονείρων μας βλέπαμε ανθρώπους που ζούσαν, έχοντας απαλλαγεί προ πολλού από την αγωνία της επιβίωσης. Θελήσαμε να τους αγγίξουμε για να νιώσου.

Πόσα πράγματα θεέ μου αλλάζουν πάνω σου με το πέρας του χρόνου;. Ντροπή και γέλωτας είναι οι λέξεις που κάνουν βόλτα στο μυαλό μου διαβάζοντας τα προηγούμενα ποστ μου. Το χαζοχαρούμενο ερωτευμένο κοριτσάκι, μεγάλωσε και άλλαξε. Κάθε πληγή και μια αλλαγή. You put your arms around me.