Τελικά υπάρχουν πολλοί που περιπλανώνται στην αιώνια αναζήτηση του ονείρου. Χαίρομαι που δεν είμαι μόνη, στα ταξίδια αυτά. Σάββατο, 7 Μαρτίου 2015. Άραγε με τί να μοιάζει η ψυχή σου; Άλλοτε είναι ήρεμη και γαλήνια σαν τη θάλασσα κι άλλοτε ξεσπάει σε φουρτούνα ανακατεύεται και θολώνει. Βλέπει με τα ίδια .

Με την πένα της ψυχής. Ίσως γιατί περίσσευαν οι λέξεις στην ψυχή μου ίσως γιατί δεν συμπαθώ τα λευκά χαρτιά ή ακόμη γιατί φοβόμουν την ερημιά αυτού του κόσμου που παρόλο ότι υπάρχουν γύρω μας χιλιάδες άνθρωποι η μοναξιά είναι παντού. Αυτό που ξέρω είναι πως αυτή η γραφή για μένα είναι ανάγκη επιβίωσης.

Τετάρτη, 1 Οκτωβρίου 2014. Πάλι στα μέρη μας απόψε σε προσμένω. Μοιάζω σαν άνθρωπος που ζει μα εγώ πεθαίνω. Ήρθες Δεκέμβρη ένα πρωί αναπνοή μου. Δώρο σε έστειλε ο θεός μες στη ζωή μου. Δίχως τα μάτια σου να ξέρεις δεν υπάρχω. Ήρθες και έφερες το φως μες στην ψυχή μου. Κάθε του χρόνου μου λεπτό σε περιμένω. Δρόμο θανάτου μακριά σου εγώ διαβαίνω. Ήρθες Φλεβάρη ξαφνικά κι έφυγες πάλι.

Τρίτη, 1 Απριλίου 2014. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Μαρία Πεπικίδου Συγγραφέας, ποιήτρια. Ο έρωτας είναι ζωή και η ζωή είναι έρωτας. Ο έρωτας της αγάπης με την ανθρώπινη ψυχή. Η ζωή είναι το δώρο του έρωτα στην αγάπη.