ჩემი ბლოგი, მთელი მისი შემადგენლობით ანუ ნაწერებით, ვორდპრესზე გადადის. აგვისტო იყო, ბახმაროში მივდიოდით, მარშუტკით, ბევრი ადამიანი. საღამოს გავედით თბილისიდან და რასაკვირველია, გზაში ჩამოგვაღამდა თავზე. მივდიოდით და გზადაგზა აქეთ-იქით ვიყურებოდით, საბანაკე ადგილს ვეძებდით, რაიმე მინდორს, გზის პირას. მიხვეულ-მოხვეულ გზებზე კი ან დამუშავებული მინდვრები გვხვდებოდა, ან სახლები, ბევრი სახლები.

Wednesday, July 3, 2013. ახლა ძალიან ცხელა, სული მეხუთება და სადმე რაჭაში, ყაზბეგში ან ხევსურეთში მინდა, დღე ბალახებზე დავდიოდე, გამჭვირვალე ჰაერს ვსუნთქავდე, ღამე ვარსკვლავებიან ცას ვუყურებდე.

სალვადორე ალიენდე, კომუნისტებს რატომ ენდე? არც იქით, არც აქეთ. რატომ კლავს ბიო და რატომ არ არის ბექა კრიმინალი. ძალიან ბევრი საშუალება სცადა სახელმწიფომ, რომ ბიო კლავს ჩაებეჭდა ჩვენს ტვინებში. ჭიკაიძემ სკოლებში სიარულიც კი დაიწყო მოზარდებისთვის მკვლელი ბიოს შესახებ რომ ემცნო. სინამდვილეში ბიო კი არა, მკაცრი ნარკოპოლიტიკა კლავს, რომელსაც სახელმწიფო ატარებს. კლავს სახელმწიფო, რომელსაც თ.

არასდროს, ბავშვობაშიც კი, არ ვთვლიდი, რომ მონოგამია ნორმაა. არც ახლა ვთვლი, არც ოდესმე ჩავთვლი. არ ვფიქრობ, რომ ყველა ადამიანი ერთი სტანდარტით უნდა მიუდგეს ურთიერთობას.

Tuesday, April 21, 2015. არადა მე წვიმიანი დღეებიც ძალიან მიყვარს. ჩემი ძველი ჩანაწერი გამახსენდა ფბ-ზე. სადმე მთაში უნდა იყო და ნისლიან მთებს გასცქეროდე ხის აივნიდან, რამე თბილმოხურული, უნდა გესმოდეს წვიმიანი ამინდის ხმა და უნდა სუნთქავდე სუფთა ჰაერს. და საღამოსკენ რვიდან ათ საათამდე, როცა ყველაზე მეტად გწყინდება მარტო ყოფნა, უნდა შემოგიაროს რამდენიმე ახლო მეგობარმა, ერთად უნდა გააკეთოთ რამე გემრიელი საჭმელი და თბილ, განათებულ სამზარეულოში უნდა მომყუდროვდეთ.

უდაბნოს წყევლა და სიყვარული კანის შიგნითა მხარეს. მზეზე ისე დავიწვი კანი ამძვრა. მერე იმაზე ვფიქრობდი, რა კარგი იქნებოდა სულს რომ სხეულივით კანი ძვრებოდეს. , ნეტავ შეიძლებოდეს ხორცი წაიყარო ტანიდან და სული ზევით დატოვო . სილვია პლათი და თევზის უხერხემლო მონატრება. რატომ არ კვდებიან ადამიანები ტკივილით? April 7, 2015.

Sunday, April 28, 2013. It is so cool! როცა იცი, რომ ვიღაცას შენი განწყობის მართვა უბრალოდ, მზერით შეუძლია, შენი ქმედებები კი მისი სხეულის ენაზეა დამოკიდებული. გავიწყდება გაჩერებულ ტაქსში ჩაჯდომა, როცა გზის მეორე მხარიდან მის მზერას იჭერ და კიბეზე იდიოტივით ჩერდები, მხოლოდ იმიტომ, რომ ზემოდან, უბრალოდ, ის ჩამოდის. ულამაზესი ეკრანი აქვს და კიდევ უფრო საინტერესო უკანა ნაწილი, თუმცა თეთრიც ძალიან მომწონს - so stylish. საქართველოში გალაქსი s4 სულ რამდენიმე დღის წინ ჩამოიტანეს.

ქართული სერვისი და სხვა ჭირ-ვარამი. მეორე დღეს სასტუმროს მეორე სართულზე განსაკუთრებულად მოწყობილ და განათებულ ლამაზ დარბაზში საზეიმოდ გაიხსნა ოპლეს პარტნიორთა შეხვედრა.