This is the place where you can personalize your profile! Activ.

تو تصور کن که ذهنم ناقص و بسته است. مثل صدها آدمی که شعر می گویند از چشمی. شعر من مدح دو چشم توست. باز هم آن قصه ی کهنه که چشمت همچو خورشید است. دور از هر سایه ی بیمار دیواری. من نشستم در میان بارش محبوب نور تو. چون کرختم می کند دلخواه بس دلخواه. باز هم آری همان تشبیه تکراری. نیست تقصیر من اما این که شاعرها. دل به هر پتیاره می بازند. و برایش شعر می سازند.

برایم کمی معجزه در فنجانم بریز. یکی مثل تو رها , آزاد و بی هیچ پایبندی. به قوانین غم شناختی دنیا. جایی باید باشد درست مثل آغوش تو. که مامن احساسات دنیاست ,هرچه هست و هرچه نیست. لحظه ای باید باشد مثل لحظه ی تلاقی نگاهت با نگاهم. که تمام گیتی عاقلانه آتش بگیرد. در این شور عاشقانه . کوانتوم کلامت انقلابی ست در برج ناقوس ذهنم. حسی باید باشد از آن حس هایی که.