ظ ; دوشنبه ۱٢ امرداد ۱۳٩٤. چرا گاهی هیچ چیز آن طورکه بایدپیش نمی رود. کدام کفه سنگین تر است اشتباه هاتمان یا زودباوری هامان. پشت دردمندی روزها گریه می کنم.

نامه هایی به دختری که ندارم. در را هم پشت سرتان ببندید. 14 اوت 2015 in بی قراری ها و دلتنگی های من. جمعه نحس همین امروز است. زندگی ام درگیر این دیگرهاست. 17 ژوئیه 2015 in بی قراری ها و دلتنگی های من. کسی که ادویه ها و طعم ها بر.

اگر آخرین مردگان این سال بودی. به سان پیرمردی خشک که. در دستهایم چندین رود را گریه کرد. برای خاطر چاقوهای زخمی مرد م. روی شانههایش م رده بود. چونان دخترک چوپان لاغری که. در شانههایش دو اژدهای خواب آلود دارد. دباغی خالی از پوست میتوانستم باشم. برای خاطر لرزش شانههای کوچکت از سرما. برای خاطر تمام گرگهایی که. هنگام دریدن گوسفندی م رده بودند شاید.

پاییز آمدست که خود را ببارمت. برباد می دهم همه ی بود خویش را. یعنی تورا به دست خودت می سپارمت. وقتی که در میان خودم می فشارمت. پایان تو رسیده گل کاغذی من. حتی اگرخاک شوم تا بکارمت. اصرار می کنی که مرا زود تر بگو. گاهی چنان سریع که جا می گذارمت. یک روز می رسم و تو را می بهارمت. این روزها که آینه هم فکر ظاهر است.