I have written a few posts on writing in my life. Some of them I even published. For the most part, they all are rather appreciating towards the art of writing words down.

Ghost Stories For The Wilderness Impaired. This night is full of gunshots. They only last a few seconds. The time it takes my hand. To feel your chest, inhale, exhale. I imagine your last breath. Sirens are heard, near. Of blue, red upon our bedroom wall. Here, we sleep between gunshots. I can hear your breaths. From your first until now.

W pracy się przynajmniej uczę pierdoł, za które mi płacą. 160;film pod kołdrą, z anansową zieloną herbatą w moim ulubionym kubku.

O emocjach, o zdrowiu psychicznym, o introwersji. Niedziela, 27 listopada 2016. Wiecie, co lubię w chodzeniu na terapię? To, że moja terapeutka mnie nie ocenia. Przestaję oceniać siebie i równocześnie martwić się tym, jak inni mnie oceniają. Celowo wymieniam tu przykłady samo-oceny, bo wiem, że wielu ludzi w myślach co i rusz wytyka sobie wady i odbiera szanse na zmianę.