Wednesday, July 20, 2011. النيل يعشق القمر وأنا في الأدغال أ فتش عن مرفأ. النيل يفتح ش ر ف ت ه لشعاع يهطل منك. لضوء ر ب ت ه يداك على جمر المسافات. وعلى نار م ق د سة ناو ش ت ه ا الر يح. ط ار ت شرارت أحجار ه سعيرا أيق ظ ت ه الخيانات العابرة. عندما تخرج الشمس من دو ر ت ها الأخرى. الصحراء نفس ها التي صنع النيل على رمال ها أسطورة الماء. حد ثتني عن عشق ها الخالد منذ آلاف السنين. قالت بصوت والغ في الأنوثة والدلال. حيث تنزل من أدغالها قطرات الن دى زاهية تنعش الوردة.

در این ظلمت شب بوسه را بزن تا صبح نشده . رویاهای شبانه به پایان رسیدند . لبخندهای عاشقانه به انتها رسیدند . بوسه های کودکانه به سر رسیدند . من هم امشب تمام میشوم . آن چشمان سیاه تو مرا فریب داد . سیاهی چشمانت مرا یاد شبی انداخت پر از خواب . شب شوم زندگی من . شبی که دست گرمت . تن سرد مرا لرزاند . اولش آرامش و رویا . آخرش پریشانی و کابوس . اولش آغوش و لبخند و بوسه . آخرش واهمه و ترس و جدایی . سیاهی چشمانت مرا به این روز انداخت .

et fini part un B.