واژه های از دهن افتاده. میم نام دیگر من است. دوست داشتم شاعر باشم ولی همیشه دست احساسم خالی از واژه های شاعرانه بود. این خانه را بنا نهادم تا دلنوشته هایم را زیر سقفش مهربانی بیاموزم. امید دراین راه طولانی که درپیش دارم مهربانیتان را دریغم نکنید. مهرتان مستدام باد راهم را. مرگ شیرین تر از حلواست. که باد در دامنش تاب میخورد. اسبی است که می تازد. که پوک میزند مدام لبهایش را. وقتی کسی اینگونه دوستت دارد.

و خدایی که در این نزدیکی ست. و در اسارت یک قفس کوچک. نگاه من آنجاست اوج شاخه ی سرو. خیال من آهسته ماه را بوسد. دلم به خانه ی آفتاب میهمان است. و این قفس نتواند تمام مرا . که چو دور از تو شوم. و تو را هیچ اثر نیست.

گروه کوهنوردی جمعی از بازاریان نارنج بن شهرستان رامسر. آقای تسخیری به مکه مشرف شدن. تصویر آقای تسخیری در رودخانه صفارود رامسر. 10- آقای میثم کرامتی 11- آقای حسین کرامتی.

وقتی به من فکر می کنی حس می کنم از راه دور. کسی است که ,. قسم خوردن ها بیهوده بود. حتی اگر جهانی پیش رویمان می ایستاد. فقط گوشيم ميتونه شهادت بده كه. ولى دلم گير ت و بود لعنتى.