მეგობრები ვქაქანებდით ამას წინათ წიგნებსა და მთარგმნელებზე, რაღაცებს ვიხსენებდით, ძველებს, ახლებს, ჩვენი ბავშვობის საკითხავს და სიტყვას მოაყოლეს, ჯენეტ ბაჯელიძეს ძეგლი მარტო იმისთვის ეკუთვნის, კარლსონი და პეპი რომ თარგმნაო. ჯენეტ ბაჯელიძეს ძეგლი კი არა, ამქვეყნად ყველა ჯილდო და სიკეთე ეკუთვნის, მაგრამ პეპი ნამდვილად არ უთარგმნია-მეთქი. ჩემი ნაფერებ-ნალოლიავები ბიბლიოთეკა და ყველაზე საყვარელი თარო. ჰოდა, ვფიქრობ, .

ზაალ ჯალაღონია-შიმე რე ასე ცა დო გვალა. შიმე რე ასე ცა დო გვალა, ხიმფორ შუშელი,. შანგუშფერ გინოძ ელ დო მოლცჷ, აკორინელე. ჟი ცას თოლეფი ავარვალუ მუჭოთ დაჩხირი. დო დიხაშ უჩა შკაფანიას ქალაწიმელე. გურ ქიმეჩამუ, გამწუდგინუ, გამწოთინელე. გილეგურგინას თე გარაგანქ ეკორშვინელქჷ,. ვეშ მანგიორო ჩქიმ ტან მოკო თაქ ქუდვორჩენი,. გოფშა ქიანა აწმაძირე ჩე თუთაშნერი. ანკარელი რე ათე რინა, გესქვილ ოშიშა.

Just BB is watching you! გამიღიმე, რომ მოვყვე. ყოველთვის ვეძებთ მსგავსებას, მაგრამ თუ ამ მსგავსებას სხვა პოულობს, სასტიკად უარვყოფთ და ვამტკიცებთ, რომ ეს რაც ჩვენს თავს ხდება განსხვავებულია, განსაკუთრებულია. ვფიქრობდი, რომ ქერი ბრედშოუ ვიყავი. მე და ამელი პარიზის მეტროში.

გადავრჩი მეც და ჩემი სავარაუდო პაციენტებიც.

მეგობარმა არ მესმის საჯაროდ რატომ წერო. მე რომ მეგონა, სულელი გოგო მე ვიყავი მხოლოდ, მერე სხვების ბლოგზეც რომ ვიპოვე იგივე ამბავი და შვებით ამოვისუნთქე, ამიტომაც ვწერ. იქნებ სხვებისთვის ჩემი ამბავია ნატკივარზე სულის შებერვა. რომ მითხრეს შენი ბლოგი დამეხმარაო, იმ სიხარულისთვის ვწერ. იმ ცრემლებისთვის ვწერ, მოულოდნელად ჩემთვის მნიშვნელოვანმა ადამიანმა რომ მითხრა ვკითხულობ შენს ჩანაწერებსო. რომ არ დამავიწყდეს როგორი ვიყავი იმისთვის ვწერ.