It is a fearful thing to fall into the hands of the living God! Dziennik ten zawiera unikalną poezję, mojego autorstwa, inspirowaną snami oraz osobistymi poszukiwaniami duchowymi i artystycznymi. Jest to rodzaj eksperymentu, gdyż po raz pierwszy zdecydowałem się podzielić moją twórczością z przypadkowymi osobami. Jak dotychczas grono mych czytelników stanowiło zamkniętą grupę.

Każda kropka to zapowiedź nowego zdania. Mam upodobanie do próżności świata, do sobie podobnych, do twarzy, ale poza problemami świata mam swoją własną regułę, którą jest morze i wszystko to w świecie, co je przypomina. O, słodyczy nocy, gdzie wszystkie gwiazdy migoczą i ślizgają się ponad masztami, i ta cisza we mnie, nareszcie ta cisza, która uwalnia mnie od wszystkiego.

Idąc do szkoły, padał deszcz. To ulubione zdanie polonistów, które przywoływane jest często jako przykład niepoprawnej konstrukcji imiesłowowej.

Drżyjcie lamy w Limie, nadchodzi Kozioł! Jak pojechać do Peru i nie dać się opluć. Każda historia ma swój dalszy ciąg, czyli 365 dni Kozła poza Peru. Ludowe przysłowie mówi, że wszystko co dobre kiedyś się kończy. Cóż, być może jest to prawda, ale tylko częściowa, gdyż wedle innego powiedzenia kiedy coś się kończy, coś się zaczyna.

Ta notka miała zupełnie inaczej wyglądać. Chciałam tak wiele powiedzieć i napisać. Jednak zanim to zrobiłam poszłam na koncert Renatki. A ona zaśpiewał coś co totalnie rozłożyło mnie na łopatki i zbiło z nóg. A łzy leciały jak głupie. I tak myślałam o Tobie. Są chwile, w których sama chciałabym móc skręcić Ci kark i sprawić tyle bólu ile Tobie udało się sprawić mi.