یادگارمان می ماند بر در و دیوار اینجا. حتی روزی که بالاخره با هم میشویم. اینجا باز است تا آخر. که به حقیقت خواهد پیوست. و همین ساده ترین قصه یک انسان است! تو مرا می خوانی. من تورا ناب ترین شعر زمان می دانم. و تو هم می دانی. تو در دل من می مانی! ما اهل دلیم اشاره را میفهمیم. راز شب پر ستاره را میفهمیم. به پنجره های بسته عادت داریم. با هر چه دلب شکسته نسبت داریم. آگاه ز هر بگو مگوی هم.

گورستان تو میان مشتی کلمه. آدم یک موقع به خودش می آید می بیند تمام عمر خودش را فریب داده. خارش تا انتهایی که خون بیرون بی آيد. توی برگه های سونوگرافی دنبال خودم میگردم. توی آدم های هم سن من که حامله اند و خوشحال.

و این حال من بی توست. گوش کن قافله سالار تو را می خواند. اگر تنها ترین تنها شوم باز خدا هست. ک و دک ان ه. ๑ ๑ گفتگو ๑ ๑. حسین ع تنها بهانه ی زندگیست. ๑ ๑شهدا زنده اند๑ ๑.