Άνοιξε ρε γέρο που να σε πάρει ο διάλος! Μούμια, δε χτυπάω ρε. Γυρνάω το κλειδί της εξώπορτας. Και η πόρτα ανοίγει χούφταλο. Ρε μπάρμπα αυτό είναι εντελώς τρύπιο. Στο σαλόνι είσαι Σαλ κατεργάρη! Ακούω εγώ το μπράντυ που στάει στο λαρύγγι σου Σαλ κατεργάρη.

Η γκουρμεδιά δεν είναι το αποτέλεσμα ή το πρόγραμμά της, αλλά το ίδιο της το περιεχόμενο. Τρίτη, 28 Νοεμβρίου 2017. Κυριακή, 22 Ιανουαρίου 2017. Max Ritvo, Αιώνες, εκδ. Eventually, the subject was real.

Είναι η λάβα κ το στερέωμα. Είναι βουνά, ο γαλαξίας κ ο βυθός. Είναι γυαλί κι άμμος μαζί. Είναι η αγάπη η ομορφιά. Χιλιάδες άστρα στις βλεφαρίδες της. Κάθε μέρα που περνάει μας φέρνει πιο κοντά στο θάνατο. Για τον ίδιο λόγο, κάθε μέρα που περνάει μας φέρνει πιο κοντά στη ζωή. Μα η ζωή είναι πάντα μπροστά, στην πιατέλα ολόδροση και η ρώγα του σταφυλιού γίνεται πάλι το. Σε αρπάζω και βαστιέμαι ολόκληρη, όλα τα χρόνια και οι μάχες μου, τα βάρη τα γλυκόστυφα, τα σταφιδιασμένα, από ένα τσαμπί σταφύλι.

Της Θεσσαλονίκης περνούσαμε πολύ καλά με τον σοσιαλισμό. Ας κλείσουμε όμως μια νότα αισιοδοξίας, το σημερινό ανέκδοτο όνειρο της Κ, σύμφωνα με το ο.

Μη πειθάρχηση στο σύστημα της νηφάλιας κυριαρχίας, της υγείας, της ετεροκανονικότητας και της λογικής. ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΙΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ ΤΟΥ BLOG. ΕΝΑ ΠΡΩΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ TOXIC QUEER ΑΤΟΜΟ. Η τοξικ ταυτοτητα μας ιστορικα για τον χωροχρονο που ζουμε, ειναι πρωτοεμφανιζομενη. Ζουμε σε νηφαλιοκρατικη και νευροτυπικη κοινωνια.

Σάββατο, 3 Ιανουαρίου 2015. Ο χειμώνας στα σπίτια των ποιητών. Ο ΕΧΓονατάς είναι στο σπίτι του. Φτιάχνει τον κήπο, ταίζει τις γάτες. Στο μεταξύ έσβησαν τα φώτα της πόλης. Έτσι γράφεις στο ρώσικο ποίημα. Αν με πούνε τρελό εξήγησέ τους. Δεν ένιωθα το χρέος σου, είχα δικό μου πόνο. Συγγνώμη που έζησα τόσο μοναχικά. Τρίτη, 23 Δεκεμβρίου 2014. Ποιος θέλει να ζήσει σαν ενήλικο μωρό παρόλα αυτά, όταν.

Να μας φυλάει ο Θεός από τον λαϊκό που ξέπεσε στη δημοσιογραφία. Παρασκευή, 20 Φεβρουαρίου 2015. Ίσως και να γίνουμε επιτέλους. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Τρίτη, 17 Φεβρουαρίου 2015.