Siadam na stopniach zniszczonego bloku. W tłumach wędrujących mieszkańców próbuję dostrzec tych, na których czekam. Zamierzam kolejny raz sprawdzić godzinę, kiedy ich zauważam. Za nim, szybkim krokiem podąża jego, starsza o dwa lata, siostra. Może to ty zwolnij Ivy? 8211; odzywa się inny znajomy głos. Podnoszę wzrok na spokojnie idącą za nimi Tris. Uśmiech mimowolnie wypływa na moją twarz.

Justine z bijącym sercem spojrzała zza przyciemniajej szyby na miejsce w którym sie znaleźli. Otaczał ich dosłownie TŁUM fotoreporterów, a światła fleszy oślepiały ją z każdej strony. Nie wiedziała czy podoła, czy da radę. Dasz radę maleńka, nic się nie bój, to tylko LUDZIE, nie zjedzą cię. Jęknęła dziewczyna, osłaniając oczy od błysków fleszy. Hej Justine, ślicznie wyglądasz! Skwitował Riker.

18 Pain, without love. Na pewno tyle zjemy? Dopytywała się Lena, zaglądając mi przez ramię. Sam był to wszystko zeżarł - oznajmił Travis przyglądając się nam oparty o blat. Jasne Dobra, ja idę ogarnąć stolik - powiedziała i wyszła. Wyciągnęłam nóż i w milczeniu pastwiłam się nad szynką. Daj, pomogę ci - wzdrygnęłam się, kiedy Travis niespodziewanie stanął za mną i chwycił moją rękę, w której trzymałam ostrze. A brzydkie to już powinny? Po kilkunastu .