ژانویه 2, 2013 بدست قهوه و سیگار. ما ایرانی ها آدم های جالبی هستیم.

اگر آخرین مردگان این سال بودی. به سان پیرمردی خشک که. در دستهایم چندین رود را گریه کرد. برای خاطر چاقوهای زخمی مرد م. روی شانههایش م رده بود. چونان دخترک چوپان لاغری که. در شانههایش دو اژدهای خواب آلود دارد. دباغی خالی از پوست میتوانستم باشم. برای خاطر لرزش شانههای کوچکت از سرما. برای خاطر تمام گرگهایی که. هنگام دریدن گوسفندی م رده بودند شاید.

از خانه که بیرون می رفت دوستانش دست در گردنش می انداختند و قربان مرام و معرفتش می رفتند. هیپو تازگیها با کسی سر و سر پیدا کرده بود و آسه میرفت و آسه می آمد و طلاهای مادرش را می فروخت و خرج آن ک سک میکرد.

درگیری های یک ذهن آشفته.

دخترانه هایم با طعم توت فرنگی. یک فنجان چای تا کنکور 94.

قصه از آنجا شروع شد که من متولد شدم. آوریل 6, 2013 in گاه نوشت. تقریبا هر هفته مراسم جمعآوری کلکسیون را داشتیم و آلبوم معرکهای شده بود. کار گروه آبی این بود که هر روز ما را لو بدهد و ناظم را به کلاس بکشاند تا این آلبوم را از کیف ما پیدا کند. دوران راهنمایی با بچههای گروه آبی همکلاس بودم. بچههای گروه قرمز طبقه پایین بودند و همین بود که رابطههایم با آنها کمرنگتر شد و دوران .

گاهی دلم می خواد بر گردم به یک سال پیش. به اولین شبی که دیدمت. پسرا در حد دوستای معمولی خوب پیش می رن. تعصب اجازه می ده ذهنتونو کنترل کنن. عموما با دو تا خل بیرون رفتن همیشه مایه ی شادی منه! و پر بود از عکسای خل بازی خودش. میام ببینمت میام ببینمت ولی نیومد خوب! و جدیدا هم ا.

ب خت ک رو زندگیمون افتاده پا نمیشه.