Ik ben niet van geweld, tenminste als we het over fysiek geweld hebben, met woorden kan ik, en daar ben ik me heel goed van bewust, genadeloos uithalen, verfijnd scherp de waarheid aankaarten, ik vecht liever met geschreven woorden dan met gebalde vuisten. Maar liever kies ik ervoor om te vluchten of te bevriezen en zeg ik helemaal niks en sluit me af voor gedoe om me heen. Mijn hart huilt om jou. The angel and the dreamer.

Kijk mee in mijn wereld! Naar de inhoud springen. Met dit mooie weer kruip ik niet zo vaak achter mijn laptop en dat is te merken aan het aantal blogjes dat er geplaatst worden. Gisteren bezocht ik het zwembad. Een heerlijke zomerdag met een topdrukte voor het zwembad.

Running Repel en haar vier Daltons. Dit is Repel anno 2015. Ik bracht een zak met vuile was naar de baas van Ben. Ik zit in de mooiste wachtkamer van Nederland. Maar ik zie Ben niet en zonder Ben is het bijna gewoon een wachtkamer. Maar het is wel de wachtkamer van het Baasje van Ben. Na een minuut of 5 wachten in de ruimte waar het Baasje van Ben me mentaal weer op de rails zette nadat kanker me had geprobeerd te ontsporen, en het ongeluk de. En dan komt het Baasje van Ben binnen.

Waar het omslagpunt van sloddervos naar redelijk georganiseerd opgeruimd is gekomen weet ik niet meer. Het heeft niet zoveel zin om zaken snel en efficiënt te organiseren als je niets kunt terugvinden. Het kostte me moeite, ik geef dat eerlijk toe. Dagboeken kunnen een schat aan waarde geven, maar zijn soms ook een blok aan je been.

You make my world go round. Lees maar lang en wees gelukkig. You make my world go round. Lees maar lang en wees gelukkig.

Ik ren van de ene naar de andere cursus op het moment. Zo zit ik in de klas om de fijne kneepjes van het trainersvak. Onder de knie te krijgen, zo leg ik wetboeken klaar om mee te nemen naar de modules die ik voor mijn werk volg. Ik reis wat af door het land en soms moet ik even goed nadenken waar ik die dag weer naar toe moet. Tot mijn grote vreugde kwam ik dinsdag onderweg naar Utrecht een klasgenootje van de Franse les.

Powered by Karin van der Veen. Vandaag de 2e revalidatiedag in Beetsterzwaag. Even rondje twitteren en facebook en email, vast prik elke ochtend. het werd de bikini! Tas klaar en op naar Beetsterzwaag, appeltje voor de dorst en boterhammen voor onderweg. Lekker haar na het zwemmen maar oke! Vanochtend to.

Ludieke, weeskind met de kinderen. Volkert mag misschien met proefverlof. Honderden keren ben ik die naam de laatste tien jaar tegengekomen en ik twijfel over de schrijfwijze. Op internet heerst dezelfde verwarring zie ik. Het volk moet nog wennen aan het idee. Niet de dader maar de maatschappij moet worden voorbereid op zijn vrijlating. Ik probeer me iets voor te stellen bij die vrienden, bij familie, bij zijn gezin. Hoe worden zij voorbereid en indien nodig bescherm.

DRACHTEN Uit een enquête is gebleken dat de inwoners van gemeente Smallingerland over het algemeen positief is over de opvang van vluchtelingen. Als het niet langer waait zullen we sterven, in de huid van onze vingertoppen.

Een lichaam dat niet meer wil. Dat doorgaan is hierin ook een valkuil. Ik zit nu op een punt dat mijn lichaam eigenlijk niet meer kan. Ik trek het stage lopen gewoon niet. Dat vind ik ontzettend vervelend. Ik moet nog tot en met januari. En hoe moet dat straks? Als ik een baan heb en het hele jaar moet werken? Hoe moet dat na mijn studie als ik geen studiefinanciering heb en dan dus eigenlijk genoeg moet verdienen om alle rekeningen te kunnen betalen, maar dus niet zo lang kan werken? .