Clique ici pour poster un commentaire en étant identifié avec ton compte Skyrock.

آشنای عشق را بی آشنا گفتی خطا ست. در غریبی هم هزاران آشنا دارد حسین. در هوای کوی وصلش بی قراران بی شمار. دل مگر کاه است وگویی کهربا دارد حسین. پریشان حال و بی تاب می گریم. و قلبم بی امان محتاج مهر توست. نمی دانی چه غمگین رهسپار لحظه های بی قرارم من. دلم تنگ است و تنهایم. و تنهایی به لب آورده جانم را. پر از امید سبز خواب دیدارم. و می خواهم که نامت را به لوح سینه بنگارم. و نجوایی کنم در دل و گویم تا ابد. دلم اندازه حجم قفس تنگ است.

بزرگ شدم انقدر بزرگ که احساس میکنم کس دیگری تمام این خاطرات رو نوشته خاطرات قشنگی که برای بهترین سال های زندگیم بود از اخرین باری که نوشتم 4 سال گذشته خیلی وقت ها این وبلاگ رو فراموش کردم ولی امشب هوس نوشتن دیوانم کرد دوست داشتم کارمو تموم کنم. نوشتن این وبلاگ تجربه ی جالبی بود و خیلی خوش حالم که حذفش نکردم.