This gallery contains 2 photos. This gallery contains 1 photo. This gallery contains 5 photos.

ეს ფოტო დაახლოებით 3-4 წლის წინ გადავიღე წამოსვლის წინ,მაშინ ვიცოდი,რომ ოდესმე ამ პოსტს დავწერდი,უფრო სწორედ მომიწევდა ამ პოსტის დაწერა.

ახლა დეკემბერია, გარეთ საშინლად ცივა, თუმცა არ თოვს. ხომ იცი, არ მიყვარს ჩვენს ქალაქში თოვლი. ისევ განვსაზღვრე რაღაც ჩემი და შენი საერთო სიტყვით. ყოველთვის, როცა გზაზე გადავდივარ, მგონია, რომ მანქანა დამარტყამს.

დაარღვიეთ წესები, აპატიეთ სწრაფად, აკოცეთ ნელა, გიყვარდეთ გულწრფელად, იცინეთ მთელი გულით და არასდროს ინანოთ არაფერი, რამაც გაგაღიმათ. ორი წელი წამთა ჭერაში! საქეიფოდ სასაფლაოსკენ ჰერი ჰერი. ის რასაც ჩვენ სისტემას ვეძახით. Enter your email address to follow this blog and receive notifications of new posts by email. ჰარპერ ლი - ნუ მოკლავ ჯაფარას.

ყველაზე ხშირად რაც საკუთარ თავზე გამიგია ისაა რომ იღბლიანი ვარ. ამ ნათქვამში რწმენა იღბლისადმე უფრო სასაცილოა, ვიდრე ფაქტი, რომ იღბლიანი ვარ. მე რომ მკითხო დაკვირვებული, ფრთხილი, პაცეფისტი და კიდე ათასი რამე ვარ, შეიძლება იღბლიანობაც დავიბრალო უბრალოდ მისი მნიშვნელობა ისეთივე ბუნდოვანია ჩემთვის, როგორც სამყარო იმ სათვალიდან დღეს რომ შევიძინე. საერთოდ მგონია, იყო ქალი ბევრად უკეთესი თავგადასავალია, ვიდრე იყო კაცი. გაგიღვიძიათ გრძობით რომ დღეს რამე ახალი უდა იყიდოთ? სინამდვილეში კი თქვე.

ძვირფასო ჩარლი თითქმის ერთი თვეა რაც შენგან წერილი არ მიმიღია და მეჩვენება, თითქოს საუკუნე გავიდა. იცი, ხანდახან მგონია, რომ ეგოისტურად მოვიქეცი, შენი ვინაობის გარკვევა რომ არ ვცადე იმ 2 წლის განმავლობაში, როდესაც ძალიან ხშირად მწერდი. ვიცი, გინდოდა ანონიმურობა შეგენარჩუნებინა, მაგრამ თითოეული წერილის წაკითხვის შემდეგ საშინლად მინდოდა მეც პასუხი დამებრუნებინა შენთვის.

შარშან ამ დროს სულ მთლად სველს, ვიღაც ქალი მრევლიდან სტიქარზე შემეხო, ეს იყო ჩემი ბოლო და ალბათ უკანასკნწელი კავშირი ეკლესიასთან, მაშინ ჯერ კიდევ მეგონა რომ ღმერთთან ახლოს ვიყავი და იმ საქმეს ვაკეთებდი, რაც სწორი იყო და ძალიან მჯეროდა რაღაცას ვცვლიდი ჩემშიც და სხვებშიც. 8220;ახალ წელს რას ვშვებიით? საქართველო რომ .

მოვდიოდი და ვფიქრობდი, ანუ მელანოსოფია. სოფია, სოფიელები და ლოკოკინა ადამიანები.

სიტყვების სწორად გამოყენება და მათი სიყვარული უნდა ვისწავლოთ. მათ ისე უნდა გავუფრთხილდეთ, როგორც საკუთარ თავს ვუფრთხილდებით. სამყარო ხომ ერთი სიტყვაა, მაგრამ რამდენს იტევს. ერთ ნაბიჯს მეორე მოჰყვება ინსტიქტურად. თავიდან ჭირს, მერე ყველაფერი თავისთავად ხდება. მთავარი პირველი ნაბიჯის გადადგმაა, მერე გზის გაგრძელებაც მარ.