هدفم از ايجاد اين تارنگار نگارش گفته هاي درونيم است ومعرفي. دل نوشته هايم در غربت واشنايي نسل جوان سرزمين مادري. با فرهنگ وادب هنر اين سرزمين اهورايي است. اميد دارم بتوانم در اين راه كه وظيفه هر ايراني وطن پرست است. قدمي هر چند كوتاه برداشته دينم را به سرزمين اهورايي ايران. نظرات شما فرهيختگان وبزرگواران كمك بزرگي خواهد بود تا بتوانيم. نسل جوان وپوياي ايران را با فرهنگ پربار خود اشنا سازيم. درود بر دوستان وفرهيختگان عزيز.

آرامش دریای مرا ریخته بر هم. پشت و پناه داشته باشی یا نداشته باشی. روبروی ایوان نجف که می ایستی. بی شک ایوان نجف نزدیک ترین است به حوض کوثر. روضه می خوانی برای دلت. عطش می جوشد از گوشه ی نگاهت. نسیم می وزد از سمت شش گوشه. فرات چشمانت خشک می شود. و این حکایت مدام تکرار می شود. این کربلا بر س ر.

حکایت عشقی بی قاف بی شین بی نقطه. خدایا عاشقم ولی این عشق نه قاف دارد. سرانجام از دل برآمده ها . خيلی وقت نبود كه می نوشت . گاهی شعر می گفت . گاهی هم دل نوشته ای را روی كاغذ می آورد . گلچين می كرد و زيباترين ها را می گذاشت تا خوانده شوند. هر روز به روز می شد و خوانندگان هم می خواندند و نظر می دادند .