جشن یلدا و عادات مرسوم در ایران. ایرانیان نزدیک به چند هزار سال است که شب یلدا آخرین شب پاییز را که درازترین و تاریکترین شب در طول سال است تا سپیدهدم بیدار میمانند و در کنار یکدیگر خود را سرگرم میدارند تا اندوه غیبت خورشید و تاریکی و سردی روحیه آنان را تضعیف نکند و با به روشنایی گراییدن آسمان به رخت خواب روند و لختی بیاسایند. فال گرفتن از کتاب حافظ. کف زنی یا بیخ زنی در شب چله در زیبد. هدیه دادن داماد برای نامزدش نیز یک امر اجب.

جايي كه هستم وقتي كه تنهام. Thursday, November 6, 2008. سه پلشت آید و زن زاید و مهمان برسد. عمه از قم برسد خاله ز کاشان برسد. خبر مرگ عمقلی برسد از تبریز. نامه ی رحلت دائی ز خراسان برسد. صاحب خانه و بقال محل از دو طرف. این یکی رد نشده پشت سرش آن برسد. طشت همسایه گرو رفته و پولش شده خرج. به سراغش زن همسایه شتابان برسد. هر بلائی به زمین می رسد از دور سپهر. بهر ماتم زده ی بی سر و سامان برسد. اکبر از مدرسه با دیده ی گریان آید. وز پی اش فاطمه با ناله و افغان برسد. این کند گریه که من دامن و ژاکت خواهم.