8222;To, czego tak bardzo się boicie, tkwi w was samych. Nie wiem, co się ze mną działo. Co tak właściwie się wydarzyło? Wciąż zadawałam sobie to pytanie. Nie, to nie prawda. Zadałam je sobie jedynie raz. Lecz czy minęła chwila, czy cała wieczność? Słowo to zazwyczaj miało dla mnie jakiś patetyczny i nieprawdziwy wydźwięk. Ale tym razem brzmiało jak najbardziej sensownie. Bo ile tak naprawdę czasu upłynęło? Nie, to niemożliwe pod żadnym względem. Trwałam w tym stanie nie zdając sobie spra.

8222;You showed me hell in the most beautiful light. Sobota, 5 lipca 2014. 8222;Człowiek nocy, ciemności, grozy, graniczności. 8212; Pieprzony budzik! 8212; warknęłam zła i zrzuciłam upierdliwe urządzenie na podłogę. Leniwie podniosłam swoje cztery litery z łóżka, po czym wymijając potłuczone szkło, udałam się do łazienki. 8212; Niech to szlag! Trzeba było nie pić tyle wczoraj! 8212; Po raz kolejny próbowałam przemówić sobie do rozumu.

Sunday, January 31, 2010. The glossy blue pools stare back at me. Piercing through the reflection I search. How what I see makes. The tumbling mess inside of me. I wonder what other eyes see. When they look, as I, into the blue. That swims, plummets and pounds,. I feel at the edge. That hold my heart tight. If it was anyone but me. What would they read? Wednesday, January 20, 2010.

8222;Chodź pokażę Tobie świat jaki pokochałbyś. Na wstępie chciałabym przeprosić za tak długą przerwę, ale kompletnie nie mogłam zebrać się w sobie, aby napisać ten rozdział. Może się jakiś znajdzie, co? Za to, że tak wytrwale czekali. Rozdział jest kapkę dłuższy niż zwykle. I wiecie, co? Dziękuję za te dwa lata! Tydzień minął, jak z bicza strzelił. Ciepłe promienie słońca muskały moją bladą twarz, a delikatny podmuch wiatru zaraz ją.