بود روز عشاق و یا روز عشق ورزی .

یه تیکه هوای منو پس بده! خاطره های امروز من برای هر روز تو. بعضي راه ها نه انتها دارند و نه آغاز. يكدفعه از وسط شروع ميشوند. نه به جلو مي روند و نه به عقب. نه بازگشتي دارند و نه آرمان و آرزويي . مسيرهاي ديگر را از سر ميگذراني. اينجا و آنجايش را مرور ميكني. وسط از اينجا شروع شد.

آرزو دارم بدانم صاحب آن سایه کیست. بلاگفا اون زمان پر سرعت بود اما باز شروع کرد به خارج شدن از دسترسی های ممتد. با این حال اینجا بودیم و به موازات هم در میهن بلاگ بودم. میرم منزل جدیدم در میهن بلاگ.

ت ه ر ا ن شلوغه دستمو بگیر. رفتن ماندگارتر از آمدن است. فسقلی و مصائبش برای مامان. پسری که با بی صدایی اش برایم خواند. بهار اومد رخت نو تنم کرد. ت ه ر ا ن شلوغه دستمو بگیر. می ترسم از این شهر لعنتی از بام تهران از شمال شهر. از کافه های دنج با کلاس از قهوه های تلخ مثل زهر.

غرقی تو دریا ولی تشنه است دلت. از واقعیتی می گویم که به چشم من عینی است و دیگری آنرا فرا واقعی میداند. در ساختاری که ما زنده ایم بهای اندیشه چیزی نیست جز اینکه بر صخره باکرگی ها خراش وارد شود. رنج میکشیم از اینکه همه چیز را قدسانی تعبیر کرده اند. این همه تقدس زایی شده عامل تخریب جانمان! در یک تسلسل زنده ایم. دایره ای که اول آخرش پوچی است. به سردابه ای می مانیم که گرم نمی شود از خورشید.

امروز در آستانه ی کنکور که نقطه ی عطفی در زندگی هر آدمیه! دست به یک اقدام عجولانه زدم و اسباب کشی کردم به وردپرس. من و حنانه و ولنتاین. برای خرید کادوی تولد خواهرزاده م. هر چه سریعتر از جلوی اون غرفه گذشتم و به سمت عروسکهای معمولی مغازه رفتم اما همچنان غرق تماشای عروسکهای عجیب و غریب ولنتاین بودم. فروشنده متوجه تعجب من شد و اومد طرفم.