یک قدم مانده به آغاز زمین.

برای من و تو و دیگری. دنیای عجبی هست این نت . هم جاذبه داره هم دافعه . این همه نوشتم و خوندم . از دلتنگی ها از روز مرگی ها از زندگی از این سرنوشت ادمی که همه جوره بازی میده و همه جوره کم میاریم و بازم الکی خوشیم. نمیدونم چرا ولی دیگه دلم نمیخواد چیزی بنویسم . انگار یه جورایی خالی شدم . ذهنم دلم حسم همه و همه دیگه مال خودم نیست . سخته هی بهت بگن امید داشته باش زندگی زیباست.

اينجا تنها جايي است كه مي توان 2 كلام حرف زد و جواب نشنيد. Mishe raf e filter she baz ham chiz benvisim. چند شبه خواب هام کمتر شده. دیگه با خیال راحت نمی خوابم. چند وقته چهار گوشه اتاقم پر شده از کهنه و مای بیبی و کالاندولا. چند وقته تو خونه به جای ستاره اسم رضا هم شنیده میشه. خیلی باحاله چون گریه هاش خنده داره. خنده هاش با مزه است و کاراش مثل عروسک بازیه. خلاصه چند شبه تا نیمه های شب قیافه ژولیده بابا و جشمای پر خواب مامان رو میشه دید.