Dibe vurduğun zamanlar, hayatının en önemli, en kıymetli dönemleridir; bunu unutma. Çıkar ve kendini dönüşüme zorlar. Alışageldiğin günlük akış hissettiğin mutsuzluktan dolayı işkence haline gelir, hergün gördüğün yüzler bulanıklaşır, dinlediğin müzikler tınısını, yediğin yemekler tadını yitirir. Dış dünyanın her türlü duygusal ve tinsel katkısından uzak; kendinle kalırsın. Zihninin yanılgılarını ruhunun bilgeliği ile susturabilirsin.

Sorgulayan yanlarını köreltmeden çağımızın ibadeti mutluluğu kendine yakıştırmaya çalışıyor. Bir hayat hikâyesi yazmak için önce yaşamış olmak gerekir. Bir Zamane Çocuğunun İtirafları, Alfred de Musset. Dramatik yapının ana unsurlarını belirleyelim. Önce iki kahramana ihtiyacımız var. Kızlar Öyle Şeyleri Konuşmaz! Bu ülkenin kadınları örgütlenemez. Az önce bir parmak hesabı yaptım da 209 gü.

7, 8 yemek kaşığı pudra şekeri. Tereyağı, pudra şekeri, sirke, yumurta beyazı, sıvıyağı hepsini bir kaba alın ve özleşene kadar yoğurun. Daha sonra un ve vanilyayı ekleyin kulak memesi yumuşaklığında hamur elde edin. 2 parça kemiksiz tavuk bonfile. 1 su bardağı galeta unu.

Bir ah ile bu alemi viran ederim ben. Yeni yazıların mail adresinize gelmesi için. Seni Düşünmek - Nazım Hikmet. Biliyorum Sana Giden Yollar Kapalı - Cemal Süreyya. O kadar da önemli değil bırakıp gitmeler - Can Yücel.

Market gıdaları, kozmetik ve ilaçlar ile farkında bile olmadan domuz, köpek ve insan saçı yediğimizi belirten Büyüközer, beyaz un, am.

İzini sürebileceğin ideallere yürümekmiş MAT. Sana anlatılan her masalı gerçeklerle ortaya koymakmış MAT. Ansızın karamsarlık masana çöküp ruhsatına baktığında, kolay değildi baaak! Sonbahar gibi sönerken eleştiri kültürü, akılcı eleştiriyi besler MAT. İstersen eleştir, görmezden gel, beni karala. Al bütün yaptıklarımız hepsi senin içindir. Ben yazdım seni meslektaş yanıma,.

Japonya Günlüklerim 6 Okonomiyaki Osaka Kalesi Tempura. Japonya Günlüklerim4 Wadaiko, Karate ve Yukata.

Asıl mucize başlamak için gösterdiğim cesaret. 2016 özeti ve 2017 ye bakış. 2015 yılının sonunda bu blogun bir geleneğini atlamışım, yeni fark ediyorum. Bu yılın ana hedefi bir 100 mil yarışı koşmaktı. Diğer her şey ikinci plandaydı. Tamam, üç saatten hızlı bir maraton hep ve hala hedef, ama bu yılın ana hedefi değildi.