ერთხელ ნოემ თავის მოკვლა გადაწყვიტა. სანამ რამეს ვიტყოდი, მიკროფონმა საოცარი ხმების გამოცემა მოასწრო და მთელი დარბაზის ყურადღება ჩემზე გადმოერთო.

ახლა ,როცა უსმენ 40-იანი წლების ჯაზსს მანჰეტენის მშვიდ საღამოს.

როგორც ფროიდი იტყოდა, , Our loved one becomes a part of ourselves. ჩვენ თითქმის არაფერი ვიცოდით ერთმანეთის შესახებ, გვაკავშირებდა მხოლოდ მუსიკა და ყავა ერთი კოვზი შაქრით. რომ გავიცანი, სუნამოს სუნით დავიმახსოვრე. დავიჩემე, რომ ასეთივე მსუბუქი და გრილი.

მოკლედ, ბოლოს ადგა და წავიდა. კიდევ ბევრი რამ იყო მოსაყოლი, მაგრამ ახლა ყელამდე წყალში ვარ და არაფერი არ მახსენდება. ან რა ატირებდა? ეთქვა და ისედაც მოვეფერებოდი თმაზე. როცა საკუთარ სიცოცხლეში ეჭვი შეგეპარება, ზღვაში უნდა ჩახვიდე და როცა ცივი ტალღა სახეზე გადაგივლის, მიხვდები, რომ არსებობ, თუნდაც იმ კოკნრეტული ერთი ტალღისთვის მაინც. ის კი წავიდა, შორს და მას ვერ მიწვდებიან ტალღები. Leave a comment on ვერ მოგწვდებიან ტალღები. 8211; რას აკეთებ? .