For en gangs skyld har jeg en god grunn til å ikke skrive, kjære blogglesere. Bloggen ligger nemlig for døden. Lagt inn av Silje W. Vel, la oss sammenligne helgens seminar med min eneste tidlig.

Thursday, August 3, 2017. Husker dere hvordan jeg var, den sommeren i 2014? Jeg liker ikke fritiden min, så jeg prøver å unngå å ha den. Det kunne jeg jo ikke si på jobbintervju. Men så hadde jeg første dag på jobb som skolebibliotekar. Det var en mandag, og solen skinte da jeg låste meg inn på biblioteket for første gang. Og da jeg dro hjem den dagen spurte folk i kollektivet mitt hvordan dagen hadde vært.

Og det har me sansen for. Å sjå på snødekte fjell i sommarsola, det er vel nesten som å eta is, det? Har vore direktesendt på fjernsyn og internett, og det har jo vore stas. Fleire bra historiar har det òg blitt av turen, både om nordlendingane som lagar show og om dei ulike folka som har sett på frå ulike stader i verda. Men den beste er truleg den om pensjonisten. Då har de klart det, NRK.

Jeg hermer ikke etter joachim sin blogg. Jeg er tøff tøff tøff. Jeg har ikke fått blogget så mye den aller siste tiden. Det er fordi jeg er i USA. Sankta Lucia dreit oppi lia. I dag var det julegrantenning på Doblougløkka. Det var til å bli rørt av.

No ligg det på veven. Kom og sjå den nye bloggen min. Alle innlegga herfrå er importerte dit, og det er der eg kjem til å oppdatera frå no av. Hei, eg såg du ringte men eg høyrer ingenting. Eg er på ein utestad med dårleg dekning. Kva kva kva kva sa du? Å det bråkar så rundt meg. Eg kan ikkje høyra og det passar dårleg. Du ringe inn og klage.