روزي يك پاكت سيگار - كاش ريه هام هرچه زودتر از كار بيفتند. خدایا دیگه بهت امیدی ندارم بهت اعتمادی ندارم. خدایا برام مردی لعنتی حالم ازت به هم میخوره.

و این قصه ی بودن من است. آدم های الکی خوش بی ادب بی مزه را. به همراه آن هایی که زانوی غم بغل کرده اند و خودشان هم نمی دانند از دنیا چه می خواهند. همین طور عصا قورت داده هایی را که پیششان خندیدن جرات زیادی می خواهد. که بدی افتخارشان است و خوبی را مسخره می دانند و افسانه. سر هم کلاه می گذارند و اسمش را زرنگی می گذارند. همین طور آدم هایی که خوبند تا دیگران تاییدشان کنند. و به این فکر نمی کنند که هیچ خوبی به تایید دیگری نیاز ندارد.

این خانه واژه های نسوزی دارد. تا به حال هر چه خواندید. نوشته های ذهنم بود! ذهنی پر از نوشته های نا مفهوم! و هر چه که دیگر نخواهید خواند. نوشته های ذهنم خواهد بود! حرفی ندارم که بخواهد شنییده شود! حرفی ندارم که بخواهید بشنوید! تنهایتان میگذارم با خودتان! تنها میگذارم خودم را با خودم! میگذارم نوشته هایم تنها باشند در ذهنم! تنها گذارند مرا با خودم! این روزها .

Larr; Zurück zu Bitter Intranet.