ظ روز یکشنبه ۸ اسفند ۱۳۸٩. حالم شبیه مردهای دو زنه است که شب مجبورند در مسجد بخوابند. شبیه کبوترهای دو برجه . شبیه آدم های دو رگه و دو ملیتی که نمیدانند به کجا تعلق دارند. تغییر را دوست دارم . اما سرگردانی را نه . دنبال تغییری بود رو به جلو و در گردبادی گیر کرده ام و دور خودم میچرخم فقط. هوممم ده دقیقه بعد .

چند شب پیش با همسری رفتیم حجامت. همیشه خانواده مادرشوهرم یه موضوعی رو انقدر بزرگ می کنن و درباره اش حرف می زنن که اعصابت خرد بشه. با پدرشوهر و مادرشوهر سلام و احوالپرسی کردم.

کد صلوات شمار برای وبلاگ. کارهای هنری بانو و ایده های زیبا.

گ وش کن خاموش ها گویاترند در خموشی من ف ریادهاست . از صدای گذر آب . ارسال اس ام اس تبلیغاتی. دیوارپوش پی وی سی PVC. چراغ خواب لاک پشتی شلمن. تارو پودو هستیم بر باد رفت و نرفت . گ اهی وق تا تقدی ر م ا نی ست! ترجی ح ماس ت . می خواهم تکه آسم انی. دیگر زمینت بوی زن دگی. فردا روز تویه و من تنهاتر از همیشه . می خواهم اعتراف کنم دیگر نمی توانم! من نمی توانم نگهش دارم .