فقط براي خودم مي نويسم. از بس تو این دنیای ماشینی هروزه شاهد مرگ و نیستی ناباورانه اطرافیانمون و بالاخص اشخاص کم سن و سالیم . که کم کم دارم به این باور می رسم . خیلی ها نباشه که جوانمرگ. خم به ابرو نمیارم . نکنه ابروهام راست شه . ز خاک من اگر گندم برآید.

گاهی دلم عجیب هوای تو می کند. جاده ی آخرش مه و مه. یکهو همه چیز می افتد روی دور تند. بعد انگار دو تا دست قوی نامرئی بلندت کند بگذارد روی تردمیلی چیزی. بعد خب تو که نمی توانی ندوی. بایستی با کله می خوری زمین. بعد خب وسط دویدن که وبلاگ نمی نویسند. وسط دویدن دوست جدید پیدا نمیکنند. وسط دویدن که استراحت و آرامش نداری. بالطبع می شوی اینی که من شدم. به یاد او که دیر فهمید و دیر فهمیدم که عشقی در کار ما نبوده. آنقدر خوبی که من گاهی شک میکنم .

بالاخره تصمیم گرفتم به خونه جدیدی بروم. به همین دلیل به آدرس جدیدی می روم که در انتهای متن می گذارم. اما این انتقال یک فرصت جدید هم به من داد. رویکرد جدیدی که در وبلاگ بعدی خواهم داشت. اول اینکه سعی می کنم به نظرات در همان جا پاسخ بدهم. پنجم اینکه سعی می کنم آدم بهتری باشم.

ღ ღ دل نمک ღ ღ. ღ ღ نوستالوژی های یه روح سرگردان ღ ღ. آخه آقایی تا چه حد! نگارش در تاريخ یکشنبه دهم اسفند ۱۳۹۳ توسط ღ ღ امین ღ ღ. طبق آخرین پژوهش های انجام گرفته. تقريبأ اغلب مردان حاضرند برای زنهای غريبه بميرن! آخه آقایی تا چه حد! نگارش در تاريخ یکشنبه بیست و سوم آذر ۱۳۹۳ توسط ღ ღ امین ღ ღ. خسته ام مثل جوانی که پس از سربازی.

میرم تا بزرگ بشم . روز یا شب لبخند آلود دیگه . که خندش واس خود خودم باشه . که بزرگ شده باشم . تولد معاشقه با دود . تولد بوف کور لعنتی ای که با خشم به دنیا اومد . خشم موتور حرکتم بود . ولی خشم زیاد باعث دووم اوردنت نمیشه . یه جا دیگه بلاخره اون وسطا جا میزنی .

و ان ه أضحک و أبکي. از من ایشان را هزاران یاد باد. درودی چو نور دل پارسایان.